@gonulkesim
Ne zordur bilir misin arafta kalmanın feryadını. Ateşten sıcak, buzdan soğuk.
Paramparça olmuş ruhunla boşlukta sallanmak gibi.
Çırpınmanın bi çare olduğu tek yer sanki.
Bilir misin peki bilinmezliğin çaresizliğini.
Adı üstünde işte araftasın ya neyi bilebilirsin, kül olmuş, viran olmuş dünyanda.
Uçurumun ucundayım, bir adım atsam sonu sonsuzluk. Heybetine aldandığım şu dünyada tek pişmanlığım değmezlerim. Şimdi bir adım atıp gitmek mi? Yoksa geri dönüp değmezleri silmek mi?
Hislerini; yosun tutan çürümeye yüz tutmuş hislerini kendi elleriyle bir bir koparmış derin kuyulara atmıştı, üstüne bir de büyük bir mermer taşı yerleştirmiş çıkmalarına olanak bırakmamıştı. Duygularının zemherisinde tir tir titrerken bile o taşı bir kez olsun kıpırdatmamıştı. Zaman zaman kaldığı ayazda kangrene dönüşsede ruhu hastalıklı bölgeyi kesip atmayı bilmişti ve ruhu asla vakti gelmeden bahara dönmeyecekti. Ne zaman ki o safir gözler sefil, perişan, biçare yerlerde süründüğünde, zaferini ilan edip işte o zaman kışını bahara çevirecekti. İşte bu uğurda şimdi biraz oyun oynamanın tam zamanıydı.
@alican0233 kaleminize sağlık
Merhaba panonuzu okudum cok iyi be kitabınız kütüphanemde rica etsem balsarım kitabimi incelermisiniz...
Sus gönlüm sus
hangi kalem yazabilir kederini
hangi silgi silebilir kaderini
boş yere çığlıklara boğulma
sadece sus ve dinle
Teşekkür ederim
Oysa ne çok isterdim ,
Gözlerimin içine bakıp ,
Seni seviyorum demeni.
Hiç bir bahane olmadan ,
Hiç bir utangaçlık olmadan .
Yüzüme düşen bir tutam saçı ,
Kulağımın arkasına sıkıştırırken
Bu iki kelimeyi fısıldamanı ,
Ne çok isterdim....
Gönül hanım rica etsem hikayame bakar mısınız
Hani olur ya bazen ,
Anlam veremezsin içindeki duygulara .
Sinirlerin bozulur , dengen şaşar .
Ama netice değişmez , onlar hep oradadırlar . Kalbinin diğer ucundan sana fütursuzca el sallar .
İster yüzünü çevir , ister kalbini .
İnkarı yersizdir çünkü .
O anlamsız şeyler hep aynı yerindedir.