🎭

üzgünüm. 

bilmez misin aşkınla yanar bu fakir gönül
          her ahımda senin namın, her duamda bir bülbül. 
          ömrüm heder oldu vuslat hayaline, 
          bir tebessümüne kurban bu gönül

ağlasam gücüne gider
          kol geren limanın
          uzanır halatlarım
          anlaşılmaz bunca yıl nasıl
          diplere batmadığım

tebessümün kokumum teğet geçiyor on ikiyi iki geçe ayak tabanlarımı duvarlarıma  yaslamışken. 
          düşüyorum, biliyorsun. 

bazen tuttuğun eldir, el olan

kokun siner her yere
          kaleme, şiire, ömre

"kilometrelerce koşmuşum beni sadece durduğumda görmüşler."

durduk yerde tökezliyor içimde bir çocuk

insan çünkü bazen iki güzel iki dünya sanır. insan bazen bir yüzü, yeryüzü sanır

radyoyu açtığımda ilk duyduğum şarkının işaret olduğuna, gün batımlarının bitmesi gereken her şeyi yanında götürerek battığına ve hiç bilmediğim o hissin beni şimdi teğet geçse de bir gün mutlaka dönmek üzere gittiğine inanıyorum."