Hiçbir zaman elinde kahvesiyle cam kenarında oturan bir "Disney Kızı" olmadım. Aslında istedim ama beceremedim. 

Kim istemez ki? Hiçbir şey yapmasalar bile doğal güzellikleri vardır. Okulun en havalı çocuğuna aşıktırlar ve asla reddedilmezler. Sonra aralarına, hayatlarına bir sorunlar girer ama BUM kız sadece gülümser. 

Sonunda hep mutlu olurlar.  Kalbinde iyilik olan herkesin hikayesi mutlu biter zaten. Yazıyorum çünkü her şeyimi anlatmak için bir dosta değil kağıt ve kaleme ihtiyacım var. Mutluluğun formülünü arıyordum. Çeşitli karalamalar yaptım, pembe bir güneş çizdim çilekli dondurmadan dağlarımın arkasına... 

Ah, ben zaten bulmuştum. 

Kendi yarattığım bir dünyam var; jellylerden duvarlarım, kahve şelalelerim, salepten gardiyanlarım, karnıbahar bulutlarım, kitap yetiştiren ağaçlarım...

Orada kin yok. Ceza yok. Kötülük yok. Çünkü ben...

Halkı kedi olan bir krallığın kraliçesiyim. Kitap karakterlerim, mitolojik yaratıklarım, ben ve olursan eğer sen :)

Gerçek Dünya'ya mı dönelim? O zaman minik bir nakaratı mırıldanmama izin ver. "Sözlerimi geri alamam, yazdığımı yeniden yazamam, çaldığımı baştan çalamam, bir daha geri dönemem."