Hiçbir zaman elinde kahvesiyle cam kenarında oturan bir "Disney Kızı" olmadım. Aslında istedim ama beceremedim. 

Kim istemez ki? Hiçbir şey yapmasalar bile doğal güzellikleri vardır. Okulun en havalı çocuğuna aşıktırlar ve asla reddedilmezler. Sonra aralarına, hayatlarına bir sorunlar girer ama BUM kız sadece gülümser. 

Sonra da hep mutlu olurlar.  Kalbinde iyilik olan herkesin hikayesi mutlu biter zaten. Bunu.Unutma.Sakın!

Yazıyorum çünkü her şeyimi anlatmak için bir dosta değil kağıt ve kaleme ihtiyacım var. Mutluluğun formülünü arıyordum. Çeşitli karalamalar yaptım, pembe bir güneş çizdim çilekli dondurmadan dağlarımın arkasına... 

Ah, ben zaten bulmuştum. 

Kendi yarattığım bir dünyam var; çikolatadan duvarlarım, kahve şelalelerim, sütlü gardiyanlarım, karnıbahar bulutlarım, kitap yetiştiren ağaçlarım...

Orada kin yok. Ceza yok. Kötülük yok. Çünkü ben...

Halkı kedi olan bir krallığın kraliçesiyim.

Biz orada çok mutluyuz. Kitap karakterlerim, mitolojik yaratıklarım, ben ve olursan eğer sen :)

Gerçek Dünya'ya mı dönelim? O zaman sana bir şey dememe izin ver!

Bir gün öleceksin. Ve hiç kimse seni hatırlamayacak. 

Arkana baktığında keşkelerin olacak. 

O yüzden kendinden taviz verme. 

Hayatında kimse için değişme, 

Yalaka olmaya çalışma,

Kendin olmadığın biri gibi davranma.

Usanmadın mı kendini kandırmaktan?

Şimdi kaldır başını. Tacın düşüyor.

Kendini seven tek kişi sensin. Ve muhteşemsin :)