Bugün mü gittin, süzüldün gönlümde de gelemedim.
Affet, affet, affet, affet..
Ben affedemiyorum kendimi.
Yıllar geçti ben hala gittiğin günde gittiğin yerdeyim.
Dönülmez eskiye ölsem yeri
Beni hançerle de gel.
kokun deniz ama izin vermez Ankara.
Dolar mı şimdi yerin, o küçük yaramaz çocuk.
Hala benim küçüğüm, diner mi şimdi bu sevda.
Senin adın sevda dediler, sevda aslında sendin.
Özlem sendin, dünya sendin.
Hala sensin.
Gitmek çok zor ama gelememek daha zor.
Bilsem şimdi koşa koşa gelmez miyim?
Yalınayak koşmaz mıyım sana?
Ayaklarımın altı parçalansa da sonunda sen varsın ya, ölsem de gülüşünü görmeyecek miyim öncesinde.
Ölsem ya, bedenen ama.
Bu ruh öleli yıllar oldu.
Şimdi bir gülsen ah bir gülsen..
Gülümse bu şehrin içinde ben gelene kadar.
Yine de somurtma.
Sev birini de yeşersin Ankara.