"Dört yanı duvarlarla kaplı hapishanemde, sessizlik mevcuttu.Sessizliğin çığlıkları o kadar yüksekti ki, buna dayanamayarak içimdeki çocuğu öldürdüm. Çığlıklar bu cinayetin sonucunda, sessizliğin içerisindeki seslerini iki kat daha arttırdılar. Beynim uyuşmaya başladığında, nereden geldiğini bilediğim; tavanda asılı olan ip ve yerde bulunan bir sandalye gördüm. Belki de birşeyler için geç değildir, ha?"