Ben senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
İyisi mi, beni yaktırırsın.
odanda ocağın üstüne korsun
içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun
ki içinde beni görebilesin
Fedakarlığımı anlıyorsun
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanında kalabilmek için.
Ve toz oluyorum
yaşıyorum yanında senin.
Sonra, sende ölünce 
kavanozuma gelirsin.
Ve orada beraber yaşarız
külümün içinde külün
ta ki savruk bir gelin
yahut vefasız bir torun
bizi oradan atana kadar..
Ama biz
o zamana kadar 
o kadar 
karışacağız 
ki birbirimize 
atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz
yan yana düşecek.
Toprağa beraber dalacağız.
Ve birgün yabani bir çicek
Bu toprak parcasından nemlenip
filizlenirse
Sapında muhakkak
iki çiçek açacak:
biri sen
biri ben..