Eskiden kendi isteğim üzerine yalnızdım. Severdim kendimi, nasıl vakit geçireceğimi bilirdim. Sonra bazı kişiler dahil oldular hayatıma, iyi arkadaşlardı ama daha çok onlarla vakit geçirmemi istediler. Yaptım. Kendimden uzaklaşıp onlara yaklaştım. Yakın arkadaşlar olduk ve bu çok, çok güzeldi. Dört yıl kadar berebardik, gittiler sonra. Öylece, bir şeyler demeden. Aksini söyleseler de biliyorum artık eskisi gibi olmadığını. Acı çekiyorum, kendime de dönemiyorum. Çok zaman geçti çünkü. Unuttum bazı şeyleri. Ve geride kalan anılar var, hepsi kalbimi deşiyor. İradem dışında yalnızım ve bu çok acıtıyor. Arkadaşlarımı özlüyorum