elif

yıllar sonra aynı boslugun kapısında nobet tutuyoruz

arayamasam da gel

kim bilir kimlere guluyorsun simdi

yazık ettin ikimize 

alıp basını gitmekte sevdaya dahil

bu kaybedis ilk degil 

gozlerimin ısıltısını bulana kadar biraz baygın bakacagım cok afedersiniz

artık bos gemiler de gecmiyor gonlumun kıyısından

kollarında baskasını tasıdıgını bilmeden sarılmısım sana

sana yabanci olmak canimi en cok acitan seydi