Ne zaman ki içimde bir rüzgâr esip çiçeklerimi alıp götürse,
Bu da gelir geçer dediğim şeylerin masum olmadığını anladım
İstemesem bile kabullenmek zorunda kalmam ne kadar acı verici
Dökülmesi gereken binlerce kelime varken sessizliğe sarılmak,
Olan biteni bir türlü aklımın almaması, her vakit kapı dışında kalmak,
Ne zordur adım attığım yolların aslında aynı çıkmazda son bulması
Neden dizlerim güçlü kuvvetliyken tutunmazsam düşecek gibiyim
Avazım çıktığı kadar bağırmak istediğim tepeler nerede benim?