Riva

bazen olmaz
          kimse duymaz…
          karanlık, ıssız bir odada…
          senle yandık, senle söndük…
          elimde son bir dal sigara…

yok, sebebi yoktur ihanetin
          hesabı yok hiç bi' hamlemin
          ne kadar içsem de aynı son
          sen sor, ne kadar ağlarsak anlarız
          kime, nası', neyi anlatıp?
          kelimelerimiz paslanmış

iki yabancı gibi uzak
          iki yabancı bu bir tuzak
          iki yabancı gibi birbirine tutsak

şimdi sen nerdesin ben nerde

varlığım, mutabık olmak gamla
          uğuldayan isyandır yüzüm eski bir büyüden kalan

kimin evindeyim, elimde bir kırık bitik şişe
          içindeydi canım, kendim kırıp unuttum gizlice

gerçek yara tende değil
          bu deli bende kanarmış

bu gece benimle ölür müsün?
          kalbime gömülür müsün?
          umut yok

✨

nedir beni dalgınlığa götüren 
          şehirden dönünce onu bulamamak mı 
          yoksa bu yaşta ölümden mi korkuyorum