manyaklıklarımızı özlemişim. böyle okurken bile bir garip oldum bu insan ben miydim, bu insan sen miydin, ne kadar emoji ve kalp kullanan insanlarmışız, beybisi de diyormuşuz Allah affetsin, aşklı meşkli kelimeler etrafta uçuşuyor falan ve şimdikiyle gram benzerliğimiz yok ama, saflıklarımız da güzelmiş hani. şimdi büyüdük sanırım biraz, ya da az sürede çok şeyler yaşamamız değiştirmiştir belki bizi. eskiler güzelmiş be oksijenim. büyümesek mi biz he, ne dersin? kalalım mı yine aynı çocukluğumuzla? izin verirler mi? vermezler. olsun. bizde vermişler gibi yaparız. mutlu hikayelerin sonu da asla olmazmış. bizim de olmasın sonumuz. hayallerim var, hayatıma uymayan. hayallerimi değiştirmek yerine hayatımı değiştirmeye çalışıyorum, hayatıma girdiğin andan beridir hiç çıkmadın hayallerimin kuytularından. inşallah be oksijen tanesi, bir gün, inşallah.