Tavanlar alçak geldiğinde,
Duvarlar üstüne çöktüğünde,
Karanlık seni içine çektiğinde,
Yalnızlığı iliklerine kadar hissettiğin zaman beni hatırla,
Çünkü ben seni her özleyişimde bu acıyı yaşardım.
Gidemez kimsesiz bir çocuk yanlız başına evden.
Mecbur orada kalır başka ne gelir elden.
Minik bir odaya kapatılır, soğuk geçer iliklerinden.
Elbet büyür, ama acıtır anılar onu en derinden.