Piszę po to, by ukazać formę cierpienia, w sposób, w który ludzie boją się go wyrażać oraz aby uświadomić, że wszystko może zacząć się od jednego, krzywdzącego słowa, a potem zniszczyć wszystko, co było budowane nawet i przez lata. 

Jestem początkującą pisarką, która no cóż, nie ma prawie żadnego doświadczenia. Piszę fanfik o Stray Kids pod tytułem "My life is so unfair" (Zachęcam do czytania ❤️) , aby podszkolić swoje umiejętności pisarskie i dlatego, że całym sercem kocham Stray Kids. W przyszłości planuję jeszcze kilka fanfików o tej grupie kpopowej, aż w końcu kiedyś nadejdzie ten moment aż opublikuję książkę z własnymi bohaterami. 

Jestem zabawna (chyba), strasznie wrażliwa, dziwna i okazuję miłość poprzez wyzwiska, oraz trzymanie kogoś za rękę. 

Od trzech miesięcy słucham Stray Kids, trochę Enhypen i BTS, a kiedyś byłam dozgonną hejterką kpopu i nawet nie wiem dlaczego. Oprócz tych trzech boysbandów od trzech lat jestem ogromną fanką rocka, a zwłaszcza Guns N Roses (są tu jacyś fani?)

Na swoje 14 urodziny dostałam gitarę klasyczną (Staszek), na której uczyłam się grać. Ostatnio zakupiłam elektryczną (Zbigniew) i uwielbiam jej brzmienie. Moim marzeniem zawsze było zostanie gitarzystką, a moim idolem w tej dziedzinie jest Slash. Niestety nie bardzo mam czas (przez szkołę) i jestem leniem, więc umiem zagrać tylko kilka kawałków piosenek (trochę mi głupio, bo mam teraz prawie 16 i zmarnowałam trochę ten czas).

Na pomysły wpadam dzięki muzyce, oraz swojemu popierdoleniu mózgu. 

Aktualnie poszukuję swojego miejsca na świecie, stresuję się maturą, która jest dopiero za dwa lata i myślę, co chcę robić w przyszłości jeśli nie wyjdzie mi kariera pisarska (nawet tu, na wattpadzie) i muzyczna. (Zostanę kucharzem, I guess. Raz wyszło mi dobre brownie, myślę, że to talent, co nie?)