Анх энэ зохиолыг нэг хүнийг дурсаж бичсэн юм. Жонгүгээр өөрийгөө төлөөлүүлж ...
Тэр хүн( зохиолоор бол Тэхён) миний хувьд анхны минь хайр , намайг аз жаргалтай болгосон нэгэн. Бид 5 настайдаа танилцаж 18 насандаа бүр мөсөн холдоцгоосон. Түүний бага насыг, ярьсан яриагаа хамт байсан мөчүүдээ би бүгдийг нь санадаг. Тэр намайг жоохон ч гэсэн дурсдаг болов уу? Зохиол дээр гардаг Тэхён шиг тэр ой санамжаа алдаагүй баймаар... Гэхдээ түүний тухай миний хамгийн сайн мэдэж байгаа зүйл нь тэр одоо хэн хүнээс илүү жаргалтай байгаа.
Би хичээсэн мартах гэж одоо ч хичээсээр байгаа.
Бид ирээдүйд Тэхён Жонгүг хоёр шиг уулзах болов уу?
Уулзаад юу ч өөрчлөгдөхгүйг мэдэж байнаа. Гэхдээ хэлээгүй үгс зөндөө байгаа шүү дээ . Ядаж ганцхан удаа уулзвал намайг энэ хүртэл хичээж амьдрахад нөлөөлсөнд баярлалаа гэж хэлэх юмсан. Бид заавал хамт байх албагүй шүү дээ. Чи надад их зүйлийг ухааруулсан.
Хэзээ нэг өдөр хэн нэгнийг чамайг хайралдаг байсан шиг хайрлах өдөр ирнэ тийм үү?
Зохиолоо сайн бичихийг хичээнээ . Жонгүг Тэхён хоёр эргэж уулзсан үеэс миний түүх дууссан. Цаашид зөвхөн тэдний түүхийг л төсөөлж бичих болноо
Уншдаг бүх хүмүүсдээ үнэхээр их баярлалаа♀️ hairtai shuu
https://www.wattpad.com/story/291451785