Kendisinin de üzüldüğü belli olurken çatallı bir sesle, "Kumsal, acı çekiyordu... Yaşadığı her saniye acı çekip, annesi üzülmesin diye belli etmemeye çalışıyordu. Artık acı çekmiyor, bizim sevgimizi hissederek gitti ve eminim ki o da şu an senin baktığın gibi sevgiyle bakıyordur sana." deyip yanaklarımdaki yaşları parmağıyla silip hafifçe başını eğdi benim boyuma gelmek için. "Bazı kalpler çok özel olur, fazla uzun kalmaz dünyada."