lailafordien

açelya dilhun'u öldürüyor duyan gören yok
          	I just published " ilk kar tanesi ve son görülüşü. " of my story " son kış mektubu ". https://www.wattpad.com/1391715326?utm_source=android&utm_medium=profile&utm_content=share_published&wp_page=create_on_publish&wp_uname=lailafordien

lailafordien

deniz

asesesal

@lailafordien  deborah bizi anlayabilecek biri olmadı deniz. deborah şu an korkudan uyuşan bedenimi anlayabilecek şeyler yaşamadı, yaşamayacak. yine tek başınasın.
Reply

lailafordien

o ve tanrıları dışında kimse anlayamaz beni 
Reply

lailafordien

beni deborah'ın yanına götürün 
Reply

asesesal

yedi sekiz sokak ötemde bir öğretmen tek başına müstakil bir evde yaşıyordu. ne zaman o sokaktan geçsem mutlaka kaldırımlara farklı farklı kitaplar serdiğini görüyordum. islam'ın şartlarından, atatürk'ün ilkelerine iadar çeşit çeşit kitap seriyordu kaldırımın üstüne. bunu her gün yapıyor, bi an olsun gocunmuyordu.

asesesal

içeriden öğretmenin cansız bedenini çıkarttılar, yer yer morarmış vücudu şişmiş ve teni beyazla sarı arasında bir renkti. üstünü örtüp arabaya koyduklarında bile hareket edememiştim yerimde. bir ağrı gelipte oturmuştu göğsümün üstüne. yıllar evvel beşinci sınıfta rastegele kütüphaneden aldığım "kırmızı bacaklı martılar" kitabını hatırlatmıştı bana. yine öğretmen bir adam, kitabın sonunda evinde ölü bulunuyordu. yazımı 2000lere dayanan bu kitabın karşımda o gün böyle tekerrür etmesini hâlâ unutamıyorum.
Reply

asesesal

yaşlıca bir adamdı, büyük ihtimalle emekliydi ve artık çalışmıyordu. evin pencerelerinden görüldüğü kadarıyla içerisi eşyalardan geçilmiyordu, zavallı adam kafayı yemiş gibi duruyordu. günler gelip geçti, artık onu dışarıda oturduğu sandalyesinde görememeye başladım. kitapları kaldırıma sermiyor, dışarı çıkmıyordu. yine birgün şans eseri o evin önünden geçecekken polisleri ve sağlık çalışanlarını gördüm. mahalleye öyle bir koku yayılmıştı ki, o an kaskatı kesildiğimi hatta tirtir titrediğimi hatırlıyorum.
Reply

asesesal

zafer isyanları sarınca bu şehri, işte o zaman gülümseyeceğim deniz. gönlümde ki boşluğu dolduracak ve huzuruma kavuşacağım. zafer isyanları baş gösterdiğinde, tüm çocuklarımızı kurtaracağım.

asesesal

bir helallik dahi almayacak mısın benden? 

asesesal

babam vedalar zordur, allah kimseyi veda etmeye mecbur etmesin der. veda dahi etmedin ki sen bana firuze. boynuna urganı geçirdiler, dudaklarında ki gülümsemeyi silmek için her şeyi ettiler ama sen yine de bana veda etmedin. kızmazdım ki ben sana, bu gönül senin için yanarken nasıl kıyabilirdim sana? 
Reply

asesesal

bir kızım olursa adı mutlaka leyla olacak

asesesal

kimsenin yazını kışa çevirme, bahar ol çiçekler açtır o mazlum kalplerde. sol için sana okutacağım kitapları gör, deniz gezmiş'in susmadığı gibi sende susma, yusuf gibi diren, hüseyin gibi inan davana. ama yine de kimsenin yazını kışa çevirme leyla'm. bir ah tüm cihanı alt üst eder.
Reply

asesesal

neşet ertaş'ın türkülerinde sevgisini haykırdığı leyla'nın adını kızıma vereceğim. başkasının gönlünü aşkınla yak ama kimsenin ahını alma leyla'm.
Reply