larrens

merhaba, bugün buraya üzücü haberlerle geldim. neredeyse 2017'den beri bu mecradayım ve 2020'den itibaren bu hesabımda yazdığım ficleri paylaşıyordum ve bundan oldukça mutluydum ta ki geçen sene yks yüzünden verdiğim araya kadar. yaklaşık 4-5 ay verdiğim aranın ardından sınav sonrası buraya geri döndüm ama asla eskisi gibi hissedemedim. eskisi gibi yazmak bir hobi yerine zorunluluğa dönüşmüştü benim için. hevesle yazdığım bölümler birer sorumluluk gibi üstüme yapışmıştı ve bu beni o kadar bıktırıyordu ki yazdıklarım birer paçavraya döndü. döndükten sonra yazdığım çoğu şeyi kaldırdım, yükledim ve tekrar kaldırdım. bu beni etkilediği kadar sizi de etkiledi. asla memnun olmuyordum veya bir anlık coşku ile o ficleri yayımlıyordum ama devamını getirmek söz konusu olduğunda içim sıkılıyordu. artık yazmak benim için günlük hayattan kaçabilceğim yerden çok kaçmak istediğim bir yere dönüştü. bırakmak istedim aylarca ama bağımlılık gibi bir şey olmuştu benim için, yine de geçen ayda verdiğim restten beri uzun uzadıya düşündüm. bana iyi gelenin aslında tam olarak bırakmak olduğunu fark ettim, başta yazmaktan asla ayrı kalacağımı düşünemiyordum ama şimdi bunu çok rahat bir şekilde hayal edebiliyorum.
          	eminim hepiniz şu an hayalkırıklığına uğradınız ama burada durup kendime eziyet etmek de beni hayalkırıklığına uğratıyordu. şu an ise kalbim ferahlamış durumda. bu zamana kadar bana olan destekleriniz için çok teşekkür ederim, gönül isterdi böyle bir veda olmasın ama yapacak bir şey kalmadı. tamamlanmamış olan ficlerimi kaldıracağım ama diğerleri burada duracak. lütfen onlara, en çok da hayatımda yaşadığım olayların otobiyografisi sayılacak olan the feelingse iyi bakın

hyunjinlipankek

Bir buçuk yıl olmus ama bana daha uzun gibi geldi sanki yillardir yokmussun gibi hissediyorum (⁠╯⁠︵⁠╰⁠)
Reply

lilyycouth

@ larrens  hâlâ bir umut dönmeni bekliyorum lari o kadar özledim kiii verdigim aranin üstüne dönüp senin gittigini ögrenmek çok üzdü
Reply

hyunjinlipankek

bi defasinda panoma yazmistin var ya o gun asiri mutlu olmustum cunku en sevdigim yazarlardan biriydin yazim tarzina hayrandim hatta asiktim diyebilirim okula giderken sabahin korunde prey&hunter okurdum mesela ve bu beni cok mutlu ederdi, simdi ne sen varsin ne de prey&hunter var.. her seye ragmen zihnimden silinmediginiz icin tesekkür ederim

hyunjinlipankek

Ancak benimle neredeyse ayni zamanda, belki de benden birazcik önce, gelip benden önce buradan ayrilmasina uzuluyorum, kitabin kapaginin oldugu bi ss var elimde kitaptan kalan
Reply

hyunjinlipankek

Ama sanirim artik prey&hunter'ın geri gelmesini o kadar da cok istemiyorum.. tadinda kalmali bazı seyler
Reply