𝓲𝓷 𝓷𝓲𝓶𝓻𝓪'𝓼 𝓵𝓲𝓫𝓻𝓪𝓻𝔂, 𝓹𝓮𝓪𝓬𝓮𝓯𝓾𝓵 𝓲𝓷 𝓽𝓱𝓮 𝓰𝓵𝓸𝓸𝓶𝔂 𝔀𝓮𝓪𝓽𝓱𝓮𝓻 
📜 ꙳ ⊹ 🪶 ◌ ⋆ 🪞 ⋆ ◌ 🧸 ⊹ ꙳ 🕰️ ꙳ ⊹🦌◌ ⋆
❝ Kendimize karşı hissettiğimiz her şeye; dış görünüşümüze, davranışlarımıza, kendimizde yeterli veya yetersiz bulduğumuz her şeye dünya bunu algılayarak bir sınavla yanıt veriyor. Bu kadar sınavın tek amacı bu. Her gün bir şeylerle sınanıyorsun ama her gün. Ne sınavlar veriyorsun terk ediliyorsun, aldatılıyorsun, yarım bırakılıyorsun. İnanıyorsun, yolun ortasında tek başına bırakılıyorsun, yine de yürümeye devam ediyorsun. Yeri geliyor yetersiz hissettiriliyorsun; dış görünüşünden başarından, yeri geliyor ailen ve yakınların tarafından. Kötü biriymişsin gibi hissettiriliyorsun. Ve bunların hepsini dünya sana oradaki zayıflığından dolayı veriyor. Ama buradan dünyanın sakın vicdansız bir yer olduğunu algılama çünkü aksine bu sınavların hepsi dünyanın sana karşı vicdanı temellidir. Çünkü bilir, o zayıflığı aşacaksındır sen, aşabilirsin de. Ve sana aşman için o sınavı verir. Keşke zayıflıklar savaşarak, sınav vererek aşılmasaydı ama en iyi yöntem bu. Ve dünya en iyi bildiği şeyi yapıyor... Ancak kendinizde eksik gördüğünüz şeyleri size hissettirmesine sebep olmadan, birinin gelmesine sebep olmadan kendi kendinize hallederseniz eğer sınav biter. Ama öyle bir hızla biter ki, sanki bir ses  der ki; o, o sınavı geçti. Ve o sesi duyabilen her canlı buna saygı duyar. Sana olan şey budur. Eğer bir sebepten kendini sevgiye layık görmüyorsan dünya bunu duyacak ve diyecek ki kendini sevgiye layık görmüyor. O kendine sevilmeye layık görene kadar başkaları tarafından sevilmemesini sağlayın. Dünyanın dili bu. Çünkü bir insanın kendisini sevmesi gerektiğini ancak başkaları tarafından sevilmeyerek öğrenebileceğini biliyor burası. İşte kendinize karşı hissettiğiniz her şey bu kadar önemli... Ve bu yüzden her zaman kendinize karşı hissettiğiniz şeyleri güzelleştirin. Bütün hayatın anlam amacına varıyor aslında senin kendine karşı hissettiğin her şey... ❞