Aldığımız nefesin ciğerimize dolduğunu ruhen hissedemediğimizde ağır gelir göz kapaklarımız ve bir başka diyara savururuz kendimizi. Gördükçe nefret ve utanç duyduğumuz suretleri seyirden ayrı düşer ve zihnimizi izleyeceğimiz bir distopyaya çoktan vardığımızı anlarız.