hera!

Şuan geldi fln

Tekrar karşılaşacağımız anı kafamda birçok kez canlandırdım 
          hayalimde çok utanmıştın

19.

örneğin verdiğim değere değseydi keşke

şaşıran sen mi yoksa ben miyim bilemedim öyle bi dert verdin ki kendime gelemedim çıkmaz bir sokaktayım kendimi bulamadım

seni o görüşüm aklımda bi an saf temiz deniz otobüsü yanındaki çay bahçesi göz yaparken kas çıkaran yaz kasveti bizim filmlere taş çıkaran anlaşamama hikayemiz

Kafamın bi köşesinde öldün oğlum sen

Seninle geçirdiğim her anı, hâlâ daha her gün düşünüyorum. Bu yüzden olsa gerek, sanki seninle tekrar karşılaşırsam seni sakin bi şekilde selamlayabilirmişim gibi geliyordu. 
          Sen benim tüm varlığımı silip atmışken dokunmadığım tek kıymetlimdin çünkü. Hayatım boyunca o korkulu bakışların yüzlercesi değmişken gözüme neden o gece senin o ürkek bakışların baştan ayağa ürpertti bedenimi?
          Zamanında döktüğüm onca kan bile bana hiçbir şey hissettirmezken elinden süzülen o iki damla kanı gördüğümde neden daraldı nefesim?

Sanki benimle kendisi arasında… bir mesafe bırakıyor.
          Benimle konuşmaktan hoşlandığını düşünüyorum. 
          O zaman neden bana bir adım uzakta duruyor. 
          
          Yoksa sadece arkadaş olduğumuz için mi?
          
          Eğer öyleyse o zaman hiç-

Sen ışıkta yaşayan birisisin. Bende senin ışığın bana ulaşmadan, seni hayal etmeden önce, başka bir yere bakabileceğimi ya da gözlerimi kapatabileceğimi düşündüm. 
          
          Ama seni göremediğimde sana dokunmak, sana dokunamadığımda seni kollarımın arasına almak istiyorum.
          
          Komik değil mi?
          Sürekli seni istiyorum 
          Bunun yerine…