sana yazdığım mektupları hâlâ saklıyorum yastığımın altında, söylesene Sevgilim; ne zaman yakayım mektupları? Ya da saklayayım mı? Söylesene Sevgilim, mektupları okuyacak mısın yoksa yırtıp atacak mısın? Her biri gözyaşlarımla ıslatılmış ve seni beklemekte, napmak gerek bilmiyorum. Nasıl dayanıyorum onu da bilmiyorum Sevgilim, geri gelsen ne güzel olurdu değil mi? Şu balkonda oturur ve sigara içerdik karışılıklı. Sana anlatırdım tüm korkunç gerçekleri, o zaman sıvazlardın sırtımı. Ağlardım karşında, siler miydin gözyaşlarımı? Gözyaşlarım bile seni özledi, keşke gitmeseydin ancak o zaman dinerdi acım, kederim ve de özlemim. Keşkeler biriktirdim yokluğunda birde bolca mektup işte, sahipsiz bolca mektup.
Saklarım ben ama sen geri gelmek bilir misin? Özlerim ben, çok özlerim peki ya sen? Özlemeyi bilir misin? Bilirsin. Sen bir beni bilemezsin, birde kül tutmuş yüreğimi...