Pwede ba mag rant kahit ngayon lang.
I messed up. I am a mess. I fcked up. I feel.like everyday my life is getting worst, I feel like I am about to give up everything. I am drowning everyday. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko kase hindi ko naman alam kung anong nangyayari sakin. I thought, I am independent on my own, pero di ko kaya. Di ko kayang lumaban ng mag-isa.
I am running away but I don't know why I am running, I don't know what I am afraid of.
Akala ko kaya ko, akala ko magiging okay. Pero bakit ganun? Bakit mas lalo akong lumalala. The monster I've been hiding all my life is coming out.
Sa pag-aaral, hindi ko na maintindihan kung ako ba talaga ito. The only thing on my mind is to survive this 4 fcking sickening, 4 years course. Iba na talaga pag college, mas lalong iba dahil ganito ang sitwasyon. Gusto mo naman gawin ang best mo ee. Gusto ko, gustong gusto ko. Pero anong magagawa ko? Stuck ako sa sitwasyong to. May humihila sa kin pabalik everytime na gusto kong iangat ang sarili ko.
Gusto ko gawin ulit yung mga bagay na ginagawa ko sa school, sa hindi ganitong paraan. I want to be honest everytime, pero bakit nagdadalawang isip ako? And because of that I always end up being miserable. Fck. Now I know, I am really a trash. Hindi ko na alam kung ipagpapatuloy ko pa ba ito or what?
Pag tumigil ako, anong mangyayari? Anong mangyayari sa mga plano ko? Magbabago na naman ako ng plano ko sa buhay? Samantalang pag tiniis ko ito. Alam ko na yung direksyon ng buhay ko. Or baka hindi, siguro hindi din ako sigurado sa planong binuo ko para sa sarili ko. Or baka hindi talaga para saakin ito. Ewan.
Lunod na lunod na ako.