kaybettiğim topraklara bak.Ruhumun toprakları.Öyle boş ki aslında ya da öylesine dolu ki.Bazen hiç taşıyamıyorum bazen de boşsa niye taşıyorum diyorum.Belki üç gün belki 4 gün.Bilmem belki de 10 yıl.Döndüğünde de ya aynısı olursa.Boş ya da dolu.Bırakbilir misin? Sana diyorum,öylesine bırakabilir misin o toprakları?Bunu mu hak ediyor toprakların.Biçimsiz,kiyafetsiz,gereksiz doldurulmuş,çapalanmamış,belki de kırılmış içindeki çiçekler.Gereksiz otlar sana verilmiş.Belki de onlar seni yok etmiş.Kaçında ordaydın.Kaçında toprağına iyi baktın?Kaçında umarsızca yağmurlar yağdırdın da sulak alanında büyüyemedi çiçeklerin?Belki bu hafta senin topraklarına verimli sular düşer,sonra çiçeklerinin ihtiyacı kadar Güneş açar.Sonra hoşuna gitmiş.Böylece topraklarına bakmaya karar verirsin.Bir bakmışsın,toprakların yüzü gülüyor,seni olduğun gibi kabul ediyor.Çünkü sen onu olduğun gibi kabul etmişsin
melmer
