menchmuzik

eskiyi özledim arkadaşlar . eski watty ortamını . böyle herkesin yeni bölüm attığı herkesin birbiri ile etkileşimde olduğu o zamanları. içimde aşırı yazma isteği var ama yazmam bu saatten sonra çünkü kimse yok . kendi duyuru panomu bile günlüğüm yaptım. içimde bir his var sanki yakında haberi gelecekmiş gibi. ya da en azında dileğim o yönde. hislerime güvenmemem gerektiğini zor yoldan öğrendim bu sene.

menchmuzik

eskiyi özledim arkadaşlar . eski watty ortamını . böyle herkesin yeni bölüm attığı herkesin birbiri ile etkileşimde olduğu o zamanları. içimde aşırı yazma isteği var ama yazmam bu saatten sonra çünkü kimse yok . kendi duyuru panomu bile günlüğüm yaptım. içimde bir his var sanki yakında haberi gelecekmiş gibi. ya da en azında dileğim o yönde. hislerime güvenmemem gerektiğini zor yoldan öğrendim bu sene.

menchmuzik

          Birkaç gündür inanılmaz zor geçiyor. Anlatamıyorum bile. Dilim varmıyor. Kime desem diye düşünüyorum sonra demiyorum. Çünkü herkes sıkıldı ve normal bir ilişki olarak düşünmüyorlar bunu. Sanki ben takıntılıymışım gibi davranıyorlar. Değilim. Değilim ya. Ben sadece sevdim. Seviyorum. Ama kimse bunu kabul etmiyor. kendilerine gelince konu herkes aşık. Herkesin derdini dinliyorum yardımcı olmaya çalışıyorum. Çünkü biliyorum canının acımasını. Yardımcı olmaya çalışıyorum. Bana sıra gelince zaten böyle olacağı belliydi neyin peşinden koştun gibi bir bakış var. Ben salak mıyım bilmiyor muyum muhtemel sonu?  Dalga konusu bu sanki. Neden ben gülüyorum buna diye. Gülüyorum çünkü yapabileceğim tek şey bu. Ağlıyorum da. Hep. Ama ne diyebilirim? Karşıdaki kafa beni anlamadıkça ben ona ne söyleyebilirim? Anladım zaten. Kimse beni onun yanına yakıştırmadı. Ne olursa olsun o narsist biri ipek senin ilgin onun hoşuna gitti. Ya neden kimse biraz da olsa onun beni sevebileceği ihtimalini düşünmüyor. O kadar mı sevebileceği biri değilim? İsterseniz gülün çünkü  ben onun beni sevdiğini biliyorum. Onunla ben konuştum ben gördüm onun ben üzüldüğümde beni mutlu etmek için elinden geleni yaptığına da  ben şahit oldum. Kim kime yapıyor ya . Seni dalga konusu etti bile dediler. Bana dediler. Bana. Ben biri beni kullandığında anlamayacak kadar salak biri gibi mi görünüyorum. Bu adam bana karşı hep nazikti hep iyi niyetliydi. Her zaman beni korumaya çalıştı. Ben biraz pasif biriyim pasif çok oldu belki ama insanları altan alırım daha uygun. Önemsemem birinin kalbini kırmaya değmez. Biri bana laf ettiğinde bu adam hep benim arkamdaydı . Her zaman. “ Ben seni bilerek üzecek bir şey yapar mıyım hiç ipeksi” demişti ben ona kırıldığımı söylediğimde .  Anlatamıyorum ki kendimi ne desem kimse inanmayacak zaten. Tek temennim umarım bunu yaşamazsınız.

menchmuzik

Arkadaşlıklar çok önemli hayatta. Gerçekten . 28 aralık doğum günümdü. Ama 23 aralıktan bu yana her gün bir doğum günü kutlamasındaydım. Sevilmek sayılmak hatırlanmak çok önemli ve özel. Ama yine de insan buruk oluyor olmuyor değil. Ömer ile çok uzun zamandır görüşmüyoruz. Ve doğum günümü kutlamasını çok istedim. Olmadı maalesef. Ziyanı yok diyemem çok dokundu. Ağlayanın malı gülene hayr olmaz diyorum .  Derslerime çalışıyorum inşallah bu sene hayattaki yerimi kanıtlayacağım insanlara. Yol yanılmaz yolcu yanılır misali . Buradan doğum günümü kutlayan yakın arkadaşlarıma çok teşekkür ederim. Vallahi serayla 5 seneyi devirdik. Defneyle de 3 olucak sanırım. Zaman inanılmaz hızlı geçiyor.  Kızgın kalmamalı insan. Ömere olan kızgınlığım çok fazla bastırılamayacak kadar ama elden bir şey gelmiyor. Allah istediklerimi hayırlı bir şekilde nasip eder inşallah. Ve inşallah siz de güzel bir sene geçirirsiniz. Mutlu yıllar

menchmuzik

Dün zil çaldı kendimi koridora attım matematik dersim vardı. Etrafa göz gezdirirken sarı bir kafa gördüm. Döndüm bir daha baktım . Kim geldi dersiniz? Ömer. Arkası bana dönüktü görmedi beni . Nasıl fena oldum anlatamam. Kalbim hızlandı ellerim titredi ne yapacağımı şaşırdım. Zaten normalde ritim bozukluğum var üstüne heyecanlanınca düzeltemedim. Aniden tansiyonum düşer gibi oldu şu an yazarken bile ellerim titriyor. Sınıfa girdim arkadaşıma Ömer geldi. Dedim. Hoca hala sınıfta döndü baktı. Arkadaşlarım koridordaki yanıma geldi. Bir anda yüzüm gözüm bembeyaz oldu. Hoca falan geldi “ne oldu bir şey mi oldu?”dedi yok hocam iyiyim dedim ama ölüyorum. Bu hoca yanında ömer geldi diye bağırdığım hoca. Anlamış olabilir çok da umrumda değil de o an düşünemedim. Arkadaşım yukarıya çıktı ben de çıktım. Ömer de dönüyordu beni gördü durdu ama ben yüzüne bakmıyordum. Önümde bir arkadaşım vardı önce onunla konuştu sonra beni görmek için kafasını eğdi “oo ipek” yaptı gözüne baktım ama hiçbir şey demedim. 3haftada iki kez karşılaştık ikisinde de onunla konuşmadım. Birincisinde o istemedi ikincisinde de gururum el vermedi. Tam o kantinde  birkaç saniye öncesinde kantinci abla ona “düğün ne zaman ömer” diye sormuş o da “kasımda “demiş bu kasım. Bir ay sonra. Bir ay . Geçen gün beni ağlarken gördüğü için acıyıp seslendi bana. İstediği için değil. Buraya yazdığım bütün güncellemeleri ister inanın ister inanmayın bir umutla yazıyordum. Bunu yazdığıma göre hala var. Salak bu kız demeyin lütfen. Ama o kadın iyi biri değil. Gerçekten değil .