miNuqas

iğrenç dönem, iğrenç bi paralel. tekrardan doğarsam eğer lütfen fantastik şeylerle dolu bir dünyada olayım, teşekkürler.

miNuqas

sessizlik var ya hani olmak istediğim hep, içinden çıkmak istemiyorum. çok sıkıldım yaşadığım döngüden ve nasıl geçecek bir fikrim yok. geçecek elbet ama şu anki üzgünlüğüm geçecek mi gerçekten? ne garip hayat.

miNuqas

Hayattan zevk almak için yapılması gereken şeyler var bana göre; gülmek, sevilmek, sevmek, gezmek, yaşamak gibi. Hiçbirini yapamıyormuş ya da yalandan yapıyormuş gibi hissetmek insanı çok dolduruyor. Kalbini. Ağır hissediyorsun, hiçbir şey yapasın yok. Bu hissiyat geçecek birkaç saate, belki bir güne ama içten içe hep aynı şeyi düşüneceksin sonra tekrar gelecek böyle hissetiğini saklayamadığın bir an. Kökten çözmek için iyileşmen gerek, kalpten iyileşmen. iyileştiğine inanmadan devam edemezsin, etmiş gibi yaparsın. Ben olduğum yerde ne kadar "sağlıklı", şanslı ve "mutlu" olsam da kendimi böyle hissetmekten alıkoyamıyorum. Hak ediyor muyum diye düşünüyorum, gidip diğerlerine tabi ki hakkın sen de insansın derken. İçimdeki yük bir yığın oluyor daha da büyüyor aklımda. Midem bulanıyor, bazen bir şey yiyesim yok, bazen de dünyaları yiyesim var. Çevremdeki her şey etkiliyor beni derinden. Kimseye evet demek istemiyorum ama hayır da diyemiyorum, kalp kırmamak için. Çok üzgünüm. Kırgınım. Neden bilmiyorum ama her şey toplanmış ve unutmuşum gibi ama etkisi geçmiyor. İçimdekileri boşaltmak için bir yer arıyorum, bir insan dinlenmediğini fark etmek istemez anlatmaya devam eder ya o var üstümde. Neyse, iyi geceler.

miNuqas

Ne güzel yazmışsın, bir yıl olmuş bu paragrafı yazalı o kadar fazla değişti ki hayatım. Yeni bir yer, yeni okul, yeni insanlar. Eskiden beni korkunç hissettiren insanlarla konuşmuyorum artık, dediğin çok değerli kimse kendinden daha çok hak etmiyor anlaşılmayı. Günaydın, güzel günler
• Reply

solenadery

@miNuqas  Neler yaşadığını bilemem ama hislerinin benzerlerini çok kez yaşadım. Yaşamaya devam ediyorum ve yaşayacağım. Çünkü hayat bu biz seçemiyoruz biz yönlendiremiyoruz. İnsanlar acımasız ve bencil. Karşılarındaki insandan üstün görerek hareket ediyorlar. Nefes aldırmıyorlar. Ya da biz kendimize nefes aldırmıyoruz. Suçumuz olmasa bile bir suç payı çıkartıyoruz kendimize. Hiç olmasa ben de bir şey yapıp haketmişimdir diyoruz. Gerek yok. İnsanların acısını hiç hafife almazdım. Evet derdim onun da en büyük derdi bu olsun o da üzgün ya da kırgın derdim sineye çekerdim. Bunu haketmiyorlar. Aynı acıya sahip değiliz. Ben daha fazla acı kaldırabiliyorum diye onun acısının üste çıkmasına izin vererek kendimi ezemem artık. Kendi ruhumu daraltamam. Yorgun hissediyorsun. Bu geçmeyecek. Hayatının neredeyse her döneminde bunları yaşayacaksın belki daha fazlasını belki daha azını ama en azından kendin olacaksın. En azından yaşayıp hayatına sen yön vereceksin. Yükler ağır gelecek kaldıramıyor gibi hissedeceksin. Ama güzel şeyler sonunda olduğunda bütün bunları unutacaksın. Hiçbir zaman yaşadığın hisleri unutmazsın ama en azından bu dönem böyle bir şey yaşamıştım dersin. Öldürmeyen şey güçlendirir lafını bütün hücrelerimde yaşadım ben. Sen de güçleneceksin. Anlamayacaklar. Çocukça davrandığını düşünecekler. Tavır alacaklar. Bırak onları. Sen yoluna bak. Çok zor olduğunu biliyorum. İnsanları hayatından çıkarmak zordur ama seni bastıran insanlar sen olmana izin vermeyen insanlar olduğu sürece hep böyle hissedeceksin. Korkacaksın tepki gösteremeyeceksin. Ben bile hala bazı tepkiler veremiyorum ama büyüyeceksin. Alışacaksın ve onlarsan yavaş yavaş da olsa uzaklaşacaksın. Bu seni kurtaracak. Seni dinlemiyorlarsa eğer başka bir yerde seni can kulağı ile dinlemek isteyenler vardır. Şu an yoksa bile olacaktır. Devam et anlatmaya ama kendin için. Başkası için asla bir şey yapma. İyilik meleği olmak zorunda değilsin. İyi geceler
• Reply