No cześć. 

Zanim zapytacie - tak, carrot, marchewka. Lubię marchewki. Są pomarańczowe, chrupiące i uwielbiam podpierdzielać je mamie, kiedy robi sałatkę.

Jeśli mam napisać coś o mnie, to lubię czytać książki fantastyczne, postapokaliptyczne, sci-fi, filmy Marvela, strzelanki pierwszoosobowe jak i RPG. Dziewczyna ze mnie jak z koziej dupy klarnet, bo w duszy czuję się facetem. Ale nadal wolę facetów.

Jestem strasznym tchórzem. Nie lubię oglądać horrorów, a podczas oglądania Five Nights at Freddy's nie chciałam zgasić światła w pokoju, bo bałam się jumpscare'ów (tutaj pozdrawiam Karolinę, która miała wtedy ze mnie całkiem niezłą bekę). 

Czego dokładnie się boję? Przyszłości, samotności i pedantów. Brr.

Wiecie, to, że zaczęłam "pisać", zaczęło się całkiem... nagle. Jeszcze będąc małą dziewczynką (co miało miejsce nie aż tak dawno temu) pisałam sobie coś na kształt opowiadania bez rozwinięcia akcji, czy czegokolwiek. Opowiadanie nazywało się chyba "W siodle urodzona" - miałam, i nadal mam, fioła na punkcie koni i jazdy konnej - i czytając to po rozwinięciu moich umiejętności, waliłam facepalma co kilkanaście sekund, myśląc sobie "Czemu miałam wtedy taki gówniany styl pisania?". Miejmy nadzieję, że od tamtego momentu coś się poprawiło i teraz, czytając moje twory, nie będę załamywać się jeszcze bardziej. 

Ale po wyświetleniach i gwiazdkach mogę śmiało stwierdzić, że się Wam podoba. No chyba, że piszecie to tylko i wyłącznie dlatego, że zrobiło Wam się mnie żal.

Tak czy inaczej, indżojcie i polecam się na przyszłość.

Limit liter. FUCK.