Yazmaya hiçbir şey yaşamamışken başladım. Yaşanmışlık olmadan yazılır mı demeyin, yazılıyor; mutlu olduğum zamanlarda kalemi elime aldığım anda anladım. Dedim ki kendi kendime, sen neden yazmıyorsun? Yanlışın mı olacak? Olsun. Kimse beğenmez mi? İsterse beğenmesin. Sen, bir kişi de olsa yaz. Sadece yaz. Bırak insanları, yazmak istediğin için yaz. Seninle olmak isteyen sana yetişir. Şimdi eline al kâğıt kalemi ve yazmaya başla dedim ve o gün kendime söz verdim. Ne olursa olsun, yarın ölecek olsam dahi yine de yazacağım.
İşte böyle başladım yazmaya... Sonrası ise devamı geldi, yazdıkça yazasım geldi. Ben sözümü tuttum. Bir kişi dahi olsa yazacağım dedim ve yazdım. Yazmaya da devam ediyorum..
- distopya
- انضمJune 30, 2016
قم بالتسجيل كي تنضم إلى أكبر مجتمع لرواية القصص
أو

Üzgünüm çünkü beni mutlu edecek sebeplerden daha fazla hüznüm..عرض جميع المحادثات