Panoda okuyacağınız herhangi bir söz kaynak belirtilmediği sürece bana aittir.

Tanrı'nın yaratıp doğurttuğu ve onlarca yakarışına rağmen dualarına kulak asmadığı aciz kuldum ben,günahlarından yüzü gözükmeyen ancak birkaç sevabına tutunmaya çalışan insan müsfettesiydim.
Cehennemin artıklarıyla yıkadım kirlenmiş ruhumu ve Havva'nın damağına yayılan cenettin yasak meyvesinin kalanıyla beslendim.Oldukça solgundu yüzüm ve kafamın içi kadar dağınıktı saçlarım.Umursamazlık zamanla içime işledi ve ben görünüşümü düzeltmek adına ne makyaja gerek duydum ne de tarağa.Elimdeki anıların içimdeki sızısıyla daha çok dağıttım kendimi.Yaradan ceza olarak insanları aldı elimden ve ironik bir adamın yanına rakının ekürisi şalgam gibi iliştirdi beni.Öyle tezat yaşadım ve böyle absürt büyüdüm.
Peki ya şimdi?
Hala dağınık saçlarım ve hala şeytanın inindeyim.Yamalı hayallerimden selam olsun tüm cihana.Ruhunda yara olanı satırlarıma beklerim.Belki hiç iyileşmeyecek yada mutluluk sonsuz filizlerini kalın urganlarla içinize bağlayacak.Ne olursa olsun, burası yol geçen hanı.Önüne gelen buyursun...