Bir pencerem var benim.Elde avuçta küçük bir cam parçası,gökyüzünün sınırı sandığım.
Bir pencerem var benim.Dünyayı,insanları,şehri ve geceleri izlediğim,tek bir pencerem.
Ağladığım,güldüğüm,elimde sıkıp sıkıp acılarımı pencereme doğru bırakırım.
O küçük pencerede düşündüm ölmeyi ve yaşamayı ya da arafta kalmayı.
Küçük bir kızım ben.Pencere'de oturan.
Penceremde öğrendim aşık olmayı.
Pencere'nin önündeydim...yalnız.
Pencere'nin önünde tanıştım yine hayatımı değiştiren birileriyle.

..
Küçük bir kızım ben.Ve bir pencerem var benim.
..
Ölü küçük bir kızım ben,kimsenin sesini duymadığı.Ve bir pencerem vardı benim.
Pencere'nin önünde öldüm, ve son duyduğum ses acı dolu bir ağlamaydı..