moldypatch

Bazen diyorum hayatın akıntısına kapılmasam.Öylece baksam etrafa, sıyrılsam yaşanmışlıklardan ve baksam.Duygularımı dağıtsam; hırçınlığı Pollyanna’ya mesela, masumiyeti Gargamel’e versem.Saçlarımı diyorum, paylaşsam.Lösemili güzel çocuğa versem, ondan bir çift göz alsam içten gülen. Karanlığı kaldırabilsem kalplerinizden, bir tutam ışık üflesem ruhunuza. Karanlık ruhunuzdaki ışıkla hırpalansa ve gölge düşürse etrafınıza. Acılarınızı silebilsem hafızalarınızdan ve yenisini yazsam masum bir bebeğin gözlerinden. Kim nerede mutluysa onu oraya taşısam, kanatlarım olsa huzurdan, çırptıkça süzülse yukarıdan. Huzuru aşılasam kalplerinize gülümsedikçe çoğalan...

moldypatch

Bazen diyorum hayatın akıntısına kapılmasam.Öylece baksam etrafa, sıyrılsam yaşanmışlıklardan ve baksam.Duygularımı dağıtsam; hırçınlığı Pollyanna’ya mesela, masumiyeti Gargamel’e versem.Saçlarımı diyorum, paylaşsam.Lösemili güzel çocuğa versem, ondan bir çift göz alsam içten gülen. Karanlığı kaldırabilsem kalplerinizden, bir tutam ışık üflesem ruhunuza. Karanlık ruhunuzdaki ışıkla hırpalansa ve gölge düşürse etrafınıza. Acılarınızı silebilsem hafızalarınızdan ve yenisini yazsam masum bir bebeğin gözlerinden. Kim nerede mutluysa onu oraya taşısam, kanatlarım olsa huzurdan, çırptıkça süzülse yukarıdan. Huzuru aşılasam kalplerinize gülümsedikçe çoğalan...

moldypatch

Karanlığın daveti içimizde bir yerlerde pas tutmuş duygulara aitti.Gerçeklerin hain pusularıyla örselenmiş,ayağı taşlara takılırken yalpalana yalpalana gideceği yere ulaşanlara aitti.
          
          Bir gece elinde içki şişesiyle gezinen,sonra kuytu bir köşede sızan adamın tuttuğu şişede gizliydi belki gerçekler?O şişedeki son damlada saklıydı belki?
          
          Bir fotoğrafçının gözünde bir siluetti belki de karanlık?Bir hırsızın kalbini çalan kadının gülüşü kadar acımasızdı?
          
          Siya bir simgeydi,varoluştu.Katıksızdı.İşlenemeyecek kadar saftı,diğer renklere karşı tekti.