zenep

Yırttığım sayfanın arkasına gözyaşlarım geçmiş benden nasıl temiz bir sayfa açmamı beklerler ki..

Sadece içimden tekrar yazmak geldi 
          https://www.wattpad.com/story/338953942

Affetmek bazıları için çok kolay ama benim için affedilmek çok zor. Yaptıklarımdan o kadar utanıyorken affedilmeyi kendime layık göremiyorum. Yaptıklarımın da farkındayım bu yüzden bazen gerçekten yok olup unutulmak istiyor. Ama bencil tarafımsa herkes hiçbir şey olmamış gibi yapabiliyorsa sende yaparsın diyor. Bu tarafımda daha suçlu hissettiriyor. Biliyorum bencilin önde gideniyim. Ama siz..sizin ne farkınız vardı bana karşı..1 sözü bile tutmak zordu değil mi..biliyorum..öyleydi..affedilmeyi hak etmeyen birini affetmek son cümlesini istediği gibi söyleyemeyen birini affetmek çok zordur. Öyle zordur ki ne onu affedersiniz ne de verdiğiniz sözleri hatırlarsınız. Ama unutmayın. Siz bana söz verirken benden nefret etseniz bile yine de tutucağınızı söylemiştiniz. Şimdi nerdesiniz..ben sizi göremiyorum..çünkü siz yoksunuz..kaçıp gittiniz herkes gibi..farkınız kalmadı.. hiç kimseden..kaçın çok uzaklara ve gelmeyin bir daha çünkü siz beni çoktan gözden çıkartmışsınız. 

Ahhh özlemişim buraları..uzun zaman oldu..

git şiir yaz de ki zeynepi çok seviyorum hatta öyle bir seviyorum ki öyle bir dalıp gidiyorum ki bazen sevdiğimi unutuyorum

hehe aşağısı çok ciddi oldu ama sana demiştim ki kitaplarımın birinde olacaksın. Tanıtım sana özeldi 2 yıl sonra okursun kitabı da ksdmsşmddk

Günlerden bir gün, ne yapacağını bilemeyen birisi varmış. Göğüs kafesi boşluğu onu ele geçirmek üzereymiş. Çocukluğunu geçirdiği güllerin arasından sıyrıldığını hissediyormuş ve bu çok ama çok kötüymüş.
          Tutunacağı bir dal aramaktaymış. Gezer, bakar; göremezmiş.
          Göğüs kafesine, boş olan göğüs kafesine, birtakım dikenlerin batmasıyla kendine gelmiş.
          Ve o ona demiş ki,
          "Bırak seni kör sansınlar o halde. Kendileri sağır olmuşlar zaten."
          Tutunmuş. Göremediği gözleriyle, algılayamadığı beyniyle; parmakları kesik bir piyanistin çalmaya çalıştığı piyano gibi yazmış.
          Ve, 
          "Düşebildiğin kadar düş ki geleceğin yer de o kadar yüksek olsun. Hayat düştüğün kadar derindir ve emin ol, derin bir hayattan daha kutsal bir hediye yoktur."
          

Mlsf bugünde olmadı..

bir dakika bir dakika

Mavileriniz siyaha döndüğünde bile denizlerinizde martıların uçması dileğiyle..