vega

yazin Wattpad'i daha cok seviyorum, ii her seye ragmen?

Bana öğretilen her şey
          Bana önerilen her şey
          Bana dayatılan yaşantı
          İşe yaramaz bir çöplük
          
          Yarattığınız sistemler
          Kullandığımız yöntemler
          
          Yaşamak istemem artık aranızda
          
          Belki de terslik bende
          Yapamadım bu düzende
          Kaçacak delik arar oldum
          Sürüngenler şehrinde
          
          Eğitilmiş köpekler
          Doymak bilmez maymunlar
          
          Yaşamak istemem artık aranızda
          
          Benden bir ruhsuz yaratmayı
          Nasıl başardınız?
          
          Benden bir hissiz yaratmayı
          Nasıl başardınız?
          
          Benden bir uyumsuz yaratmayı
          Nasıl başardınız?
          
          Benden sizden biri yaratmayı
          Nasıl başardınız?
          
          Yaşamak istemem artık aranızda

bak tam yirmi yıldır aynı adımların ve tam yirmi yıl sonra beni buldu!
          *
          devam ediyor senin dört başı mağrur serzenişin. sen her şeye hakim her şeyden bi'habersin. senin ellerini tutmak cennete (ki ben inanmam) kalan bir rüya iken yüzüne bakmak her gün yaptığım alelade bir iştir. yetti hançeri yediğim yerin dibinde yeşermek. sen anlar mısın yediğim dayağın beni usandıramayışını? yüzüme bakma öyle tüylerim ürperiyor, sanki gölgemin kafası yerinden kopuyor. 
          yüzüme bakma benim ne inancım var ne inanacağım. her gün en naçizane halimle boş bir hayale kalbimi aralıyorum, hepsi bu.

Gecenin bir vaktında,
          kulelerin dibinde, kemerlerin altında, dolaşıp durdum Pırağ’ı.
          Gökyüzü karanlıkta altın çeken bir imbik,
          bir simyager imbiği, alevi mavi mavi.
          Şarl Meydanı’na doğru indim yokuş aşağı,
          orda, köşe başında, kliniğe bitişik,
          bahçe içinde Doktor Faust’un evi.
          
          Kapıyı çaldım.
          Doktor evde yok.
          Malum:
          İki yüz yıl kadar önce,
          tavandaki delikten,
          yine böyle bir gece,
          çekip aldı onu şeytan.
          
          Kapıyı bakıyorum.
          Bu evde ben de senet vereceğim şeytana,
          ben de kanımla imzaladım senedi.
          Ne altın istiyorum ondan,
          ne bilim, ne de gençlik.
          Hasretlik cana yetti,
          pes!
          Beni İstanbul’uma götürsün bir saatlik…
          
          Çalıyorum kapıyı, çalıyorum.
          Kapı açılmıyor, açılmıyor.
          Neden?
          İstediğim olmaz iş mi Mefistofeles?
          Yoksa bu lime lime ruhum
          satın alınmağa değmez mi?
          
          Pırağ’da ay doğuyor limon sarısı.
          Doktor Faust’un evi önünde duruyorum,
          çalıyorum açılmaz kapıyı gece yarısı…
          /Nazım Hikmet 
          

bugün on aydır yurtta gözümüz gibi baktığımız kedimiz öldü. canliyken iki dakika kucağımda tasiyamadigim oğlumu gomecegimiz yerin bir kismina kadar bayır çıkıp inerek taşıdım. geldiğimden beri her kötü günümde beni mutlu eden tek canliydi o. annem, babam, sevgilim, arkadasim uzdugunde kucağımda oturup sevgisini veren tek canlıydı. o kadar kötüyüm ki sabahtan beri, onu topraga koymak bir insanı topraga koymaktan cok farksiz. simdi mezari doğduğu yerde ve ışığın tam altinda. onu simdiden cok özledim. pisi pisi deyince koşup gelecek gibi hissederfim eğer onun son halini gormeseydim. burnumda jala kanin kokusu var. midem yemek almiyor. canim kedim, pembigim, seni cok sevdik hepimiz. guclu bir vicdana sahip olmayan kimse bu aciyi anlamaz. iyi ki bir mezarin var. yurda gdigim gibi hemen yanina geldim. seni hep hatırlayacağım, baska bir yerlerde yine koşup oyna çimlere yat. ölüm her yüzleştigimde canimi ayni derecede yakiyor. iyi uykular sana, bana bol şans.

içimde büyüyen bu kızgın kalabalığın faili benim!
          *
          yüzüme inen tokatların sebebi ulvi varlığım, yalnızca sana inanıyorum. aynada kendine son kez bak, saçlarını rüzgâra son kez savur ama bir dahaki bahara yine geleceğini bilmelisin. yine parlayacaksın, varsın bu kızgın kalabalık seni yok etsin sen yine var olacaksın. seni istemeyecekler, görmeyecekler, dinlemeyecekler. daha çok var olacaksın. yıkılmak sana göre değil.

tüm gün bir yerlere sığmaya çalıştım. okula, bahçeye, sokaklara, otobüse, yatağıma... hiçbir yere sigamadim. o cok sevdiğim elbiseler bile beni mutlu etmedi. bütün gün yalnız, yorgun ve uykusuzdum. bu şehirde kendimi tek başıma hissediyorum 

öldürdükçe daha çok yeşeren bir karanlıksın sen

bugün yine "o" roldeydim. bazen her şey öylesine zor geliyor ki saçlarımı kökünden kesmek istiyorum ve bütün vücudumu bir battaniyeye sarıp öyle gezmek... hiçbir şey adil değil, isteklerim yüzünden asılacak mıyım kesilecej miyim belli değil. okumak istiyorum, yaşamak istiyorum, saçlarım hayata dokunsun istiyorum. "o" ben değilim anlatamıyorum ve bu çok zor. bir çıkış yolu bulmak neredeyse imkansız. tokadı yemeden bunu yenmek imkansiz. artık çok bıktım, inanmadığım bir dine sürekli maruz kalıyorum. maruz birakmakla yetinmiyor kimse üstelik hayatımın tam merkezine müdahale ediyorlar. çok kez denedim hiç olmadı. sırf saçlarım yüzünden hakaretlere uğradım. saçlarım yüzünden tehdit edildim ve en sonunda saclarim yüzünden ölmeyi bile istedim. bir yol bulunsun istiyorum ben bu ülkeden çok bikiyorum.

her şeyden ve herkesten tiksinti geldi, kafami kitaplara gömüp kaldırmak istemiyorum