Sevgili sevgilim;
Biz, bize anlatılan hikayelerin yalan olduğunu bildiğimiz halde onlara inanmayı seçtik. Bu büyük aptallık çok canımızı yaktı, kabul. Ama şunu da gözardı edemeyiz ki, hayatımızın ve kalemimizin tattığı en büyük tecrübelerdi onlar. Muhtemelen ömrümüzün geri kalanında da daha büyük bir tecrübeyle karşılaşamayacağız. Çünkü artık kimseye güvenmiyoruz.
Şimdi yapmamız gereken geçmişi silmek. Hem de tek seferde, düşünmeden! Bizim geçmişimiz geleceğimiz değil aşkım. Biz buraya kolay gelmedik, geçmişin bizi yere düşürmesine izin veremeyiz.
Çok büyük bir hazineye sahibiz. Ancak bu o kadar değerli bir hazine ki, kaybetme olasılığımız da çok yüksek. Asla taviz veremeyiz bebeğim, gerileme lüksümüz yok. Bu hazine bizim son şansımız, biliyorsun.
En ön koltuğuna kurulduğumuz hız treni yavaş yavaş çıkıyor tepeyi. Kan dökerek kazandığımız tahta oturmak için ilerliyoruz kraliyet salonu boyunca. Kenardan gülümseyerek, küçümseyerek ya da ifadesiz bir yüzle bize bakan tüm bu insanlar yarın yanımızda olmayabilir, olmayacak. Artık sadece kendimizi düşünmeliyiz. Sadece o taht için salon boyu yürümeye devam etmeliyiz. Ve tabi ki elimizdeki hazineyi kaybetmeden.
Sana güveniyorum sevgilim. Başaracağımızı biliyorum. Seni her şeyden daha çok sevdiğimi unutma.
Sevgilerimle.
