Kafasında hayaller kurup mutlu olmak istediği için gecenin bir an önce gelmesini isteyen bir insan. Arkadaşlarını canı pahasına koruyan, onlarla Oğuz-Sinan-Gökhan-Ali-Yaprak kadar eğlenen ve Doğa gibi güçlü olup bazen Ediz gibilerin kendinin yıpratmasına izin veren normal bir kız. 
     Duyma problemim olsaydı müziksiz ne yapacağımı düşünürüm bazen, halime şükrederim. Hikaye yazmaya çalışmışlığım vardır, pek iyi bitmedi tabi ki. Kendi hayat hikayesini bile düzgün yazamayan bir kızdan başka ne beklenirdiki zaten.
     Şarkı söylerim bazen, kimsenin duymayacağını bildiğim zamanlarda. Ya da dans ederim kimsenin dalga geçemeyeceğinden emin olduğumda. Bazense piano çalarım. Umutsuzca o tuşlardan çıkan melodilerin beni rahatlatmasını beklerim.
      Bazen dizi izlerim. Glee gibi. Ya da kitap okurum. Normalde fantastik kitaplar okusam da Tolstoy'dan ve John Steinbeck'ten de çok şey öğrenmişliğim vardır.
      Pek diğerlerine benzemem. Onların aksine yaşadığım her olaydan, izlediğim her diziden ve okuduğum her kitaptan ders çıkarırım. Bazen küçük notlar alırım onlarla ilgili. Gelecekte kullanabileceğimi ve belki kendi hayatımı belki de başkalarının hayatını daha iyi yapabileceğimi düşünürüm...