Ömür,ilk nefesten son nefese kadar ki zaman dilimidir.Peki ya yaşam?Yaşam bir çocuğun gözyaşın'da görülebilir bir annenin ak saçlarında bir babanın kırışmış ellerinde ancak ben yaşamı en çok kaburgası kırık bir kadının kırılmış kemiğinden görmek isterim... Kırık kaburgaları olan kadınlar sevinci de hüznü de kaburgalar'ına gömerler de o kaburga'nın kemiği kırılır.Bozuk bir sokak lambası hayal edin her yanışı umuttur,her sönüşü hayal kırıklığı.Yaşam boyunca umut ederiz ancak hayal kırıklığınada uğrarız.Kaburgaları kırık olan kadınlar hiç umut etmemişlerdir çünkü onların bozuk'ta olsa bir sokak lambası yoktur ve hayal kırıklıkları onlarla mezara girer, kefen kırılmış kemiği sarmaşık çiçeklerle sarmaz,çiçekler sokak lambaları yandığında ortaya çıkar.
sokak lambalarınızı kaybetmeyin...
