niselfesya

Açıklamalar…
          	
          	- Vefadan Vedaya taslakta yazıyorum yeni bölümleri gelecek fakat bu platforma değil DREAME’YE.
          	
          	- Karanlı Ateş ise DREAME’DE yayınlandı ve final de oldu okumak isteyenler oradan okuyabilir.
          	
          	- Sessiz Ruhun Çığlığı 1 Aralık 2025 de bu platformdan kaldırılıp DREAME’DE yayınlanacak.
          	
          	Bilginize sunar anlayışınız için teşekkür ederim.

niselfesya

Açıklamalar…
          
          - Vefadan Vedaya taslakta yazıyorum yeni bölümleri gelecek fakat bu platforma değil DREAME’YE.
          
          - Karanlı Ateş ise DREAME’DE yayınlandı ve final de oldu okumak isteyenler oradan okuyabilir.
          
          - Sessiz Ruhun Çığlığı 1 Aralık 2025 de bu platformdan kaldırılıp DREAME’DE yayınlanacak.
          
          Bilginize sunar anlayışınız için teşekkür ederim.

niselfesya

Kitabımın duyurusunu yapmayı unutmuşum o kadar ani bir kararla yazılıp şekillendi ki zihnimde… 
          
          VEFADAN VEDAYA
          Bazen bir bakış her şeyi başlatır…
          Bazen hiçbir şey olmamış gibi yürür gidersin.
          Ama kalbin; orada, o an, çoktan kararını vermiştir.
          
          Derin ve Eymen’in hikâyesi.
          Biri geçmişinden kaçıyor,
          Diğeri meçhul geleceğinden.
          
          Ve kader, ikisini aynı çizgide buluşturuyor.
          
          “Vefadan Vedaya” şimdi yayında!
          Aşka inancınızı sorgulatacak,
          Vedalarda bile sadakat aratacak bir roman.
          
          Keyifli okumalar dilerim <3
          

Deniz0547

SRÇ mutlu sonla mı bitiyor konusu ne?

Deniz0547

@ ravziiii  mutsuz sonla bitiyorsa okumayacgim?
Reply

Deniz0547

@ ravziiii  deva finalde doğum yaparken ölüyor mu?
Reply

Deniz0547

@ ravziiii  +18 var mi kitapta?
Reply

niselfesya

FİNALDEN KESİT
          
          Özgür…” dedim, sesim cılız ve boğuktu.
          
          Özgür, aniden bana döndü. Gözleri benim elimdeki kırmızı lekeye takıldığında yüzü kireç gibi oldu.
          
          “Hayır… Hayır, hayır, hayır!” diye bağırdı.
          
          Bir anda başım arkaya düştü. Gözlerim kapanıyordu. Acı, artık katlanılmaz bir seviyedeydi.
          
          Özgür’ün sesi boğuklaşıyor, giderek uzaklaşıyordu. “Deva! Sakın gözlerini kapatma! Sakın gitme! Beni duyuyor musun?”
          
          Bütün vücudum uyuşmaya başlamıştı.
          
          “Özgür…” dedim, sesi çıkmayan bir fısıltıyla.
          
          “Hayır! Sakın kapanmasın gözlerin, Deva! SAKIN KAPANMASIN!”
          
          Ama karanlık beni içine çekiyordu.
          
          Bebeğimiz… Ya ona da bir şey olursa?
          
          Ya bu, son kez Özgür’ün sesini duyduğum an olursa?
          
          Ya bir daha uyanamazsam?
          
          Ağzımı açmaya çalıştım, ama kelimeler çıkmadı. Sadece bir tek şey düşündüm.
          
          Acı bedenimi tamamen esir almışken güç bela düşüncemi fısıldadım. “Bebeğimizi yaşat!” 
          
          Ve sonra her şey karardı.