.

sonra seni ne kadar sevdiğime şaşırsın belki, belki şımarırsın. belki şımardıkça azalırsın da belli olmaz benim sağım solum. şımarır mısın? aşk şımartır mı seni? kimi şımartmamış ki. şımar zaten beni ipleme her haline şiirim ben.

o kadar mı yorgun o güzel beden?

nereye gittin ki sen, kayboldun mu sen?

bakıyorsun o an sanki enfeksiyondan ateşin varmış gibi yanıyorsun. ama sadece içini saran ağırlık yapan kalbine çöken bir kırgınlık kalmış. kasların bile öyle yumuşamış öyle boşalmış ki kolunu kaldıramıyorsun.

sağ gözünden akarsa mutluluktan
          

hislerim kuruyup gitse de, yara derin olunca böyle oluyormuş demek ki.

mide bulantısı ve beraberinde gelen sızlanmalar, ağız dolusu bi siktir.

zihnim o uçurumun dibinde çürüyeceğimi fısıldıyordu her gün hiç usanmadan.

balıktım, yüzmeyi bilmiyordum.

ben bir kadın tanıdım, göğsünde yıldızları taşıyan ama o yıldızlardan kendi mezarına çiçek yapacak bir kadın. ben bir kadın tanıdım, tanıdığımla kaldım..