ahzalls
Çenesiyle boynu arasındaki uzantıya bütün gezegenler sıralanabilirdi. Tanrı evreni yaratırken onun vücudundan kopya çektiği söylenirdi. Senfoni orkestrası gibi teni vardı, bütün kemanlar ağlardı. Gözleri vardı, akıttığı gözyaşları cehennemi söndürebilirdi. Omuz çukurları her ne kadar mezarlığı andırsa da aslında yeni doğan bir bebeğin yuvasıydı. Gülüşü vardı, minik kalbime milat niteliğinde olan.*