Acımasızca savaştın öyle değil mi? Dün geride bıraktığın mutluluk kırıntılarını bugün yapboz gibi toplayıp bir bütün haline getirmeye çalıştın.
Geçmişe ağlamayı ne zaman bırakacaksın? Ya da ne zaman son bulacak her geçen gün ölen içindeki çocuk? Gözyaşların ne zaman bırakacak teninde kurumayı? Sessiz bir gece başucunda ıslak bir yastık, cennetin haritası elinde değil sen onu umutlarınla birlikte kaybettin. Sence de çok erken değil mi?
Ve son olarak tüm umutlar hatıralarıyla birlikte cehennemin en sıcak yerinde defalarca yanıp kül olacak. Elinde tek kalacak olan yanık bir yara iziyle birlikte
