ondortbahar-
vefa bulaşsın yüreğinize,
ondortbahar-
ondortbahar-
hatalarım halatıma ilmek oluyor birer birer.sıktıkca sıkıyor, nefesimi kesiyor.öldürmüyor ama lanet pişmanlık beni fena süründürüyor.ölümü dilettiriyor.
ondortbahar-
ondortbahar-
bazen insan iyileşmek istemez,
çünkü içindeki acı sevdiğinden
kalan son hatıradır.
ondortbahar-
son değil tek şey bende kalan acın.onun bile benden gitmesini istemiyorum.yara senden ya, merhem aramıyorum.sen vurdun ya, akan kanla resimler çiziyor, sana şiirler yazıyorum.bende ki acına bile saygı duyuyorum, sana olan sevdama bile saygı duymuyorsun.
ondortbahar-
ondortbahar-
acı çekmek ne demekmiş asıl şimdi anlıyordum.acı çekmek bayılana dek dayak yemek değildi.ayaktaki cam kesiğine eczanede dikiş attırmak değildi.asıl acı,
kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi.
ondortbahar-
yarayı açık bırakırsın, acır.
ondortbahar-
bazı insanlar, seni bazı anıların içerisinde yaşamak zorunda bırakır.belki gecenin dördünde sızlar yara da uyanırsın, belki de gecenin dördüne kadar da uyuyamamışsın.giden gitmiştir çoktan, vedalar kabul edilmiş,çoğu insana veda bile edilmemiştir.bir hayata bile girememiştir.küçük bir yürekte küçük bir yer edinememiştir kendisine.bu insanlara veda edilmez, sadece bir haber çekip gidilir.sızlar işte bu yara da.belki sabaha karşı pencerenin yanında yıldızları izleyerek düşünürsün, ya da uyur rüyalarında savaşırsın.ip geçmez, iğne tutmaz.kimse de görmez yara olduğunu, aç bak vücudunda tek çizik bulamazsın lakin asıl acı ruhundur.göğsünün tam ortasında ki karanlıktır.
ondortbahar-
beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
ondortbahar-
acı oğlum bunun adı, acı.soğuk banyo zemininde de ağlatır.balkon köşelerinde de.doktor istediğin ilacı yazmadı diye de ağlarsın, kaleminin ucu kırıldı diye de.
kardeşin telefonu açmadı diye de ağlarsın, çakmak sigarayı yakmadı diye de.mevzu asla doktorun yazdığı ilaç, kalemin ucu veya yanmayan sigara olmamıştır aslında.acıdır bunun adı.saf acıdır.boğazın düğümlenir.
tek kelime konuşamazsın.
ondortbahar-
çok sevdiğin, anneannen ölmüştür, cenaze evinin içinde değil, cenaze evi senin içindedir de tek damla gözyaşı dökemezsin.her gece ruhundan parça gider, bir of çekemezsin.bağıra bağıra ağlaman gereken yerde için için susarsın.sonra gün gelir kalem kırılır, doktor ilaç yazmaz, sigara tutuşmaz.bardakta ki son damladır o taşmayı bekleyen.yer yerinde, taş üstünde taş kalmaz.bir cenaze evi yaratırsın.
kapatırsın kapıyı üzerine, belki saatler belki günler sürer.her göz yaşı bir isyandır aslında.
kimse de fark etmez.
ondortbahar-
dağılsın kalbin,