oobiryazar

Hepinize merhaba bebeklerim uzun zamandır bölüm alamıyordum ve sizden ayrı kalmıştım ve tekrar buluşuyoruz. Hissiz Kalpler Pazar günü saat 20:00'da sizlerle bölüm alıntısıyla sizi baş başa bırakıyorum pazar günü görüşmek dileğiyle 
          	
          	Anneme bıkkın bakışlar attım ve cevap vermeden hastane odasına doğru ilerledim.Derin bir nefes alarak kapının kolunu tuttum. Aslında içeri girmek için çekiniyor olabilirdim çünkü Ömer uyandıysa nasıl bir tepki vereceğini bilmiyordum. Tam kapıyı açacağım esnada kapı açıldı. Odadan çıkan hemşire bana bakıp gülümseyerek."Hastamızı uyandırdık uyandırdığımızda tam emin değilim ama galiba sizin adınızı sayıklıyordu."
          	
          	Nasıl yani bunca şeye rağmen Ömer hâlâ benim adımı mı, sayıklıyordu? Hemşireye kafamı salladım ve içeri geçtim ve köşede durdum. Ömer bitkin çıkan sesiyle etrafına bakıyordu. "Anne Duru nerede?" Annesi adımı duyduğu an nefretin en derin haline bürünen sesiyle konuştu." Oğlum gözünü açar açmaz o uğursuzun adını mı,sayıklıyorsun?"
          	
          	Ömer bitkin ve sinirli çıkan sesiyle tekrar annesini uyarır tonda konuştu. "Ana!" Sesi sona doğru biraz yüksek çıkmıştı. Annesi eşarbını düzeltti ve tekrar konuştu "Ne ana ne! Yalan mı, sen o ecnebi için vurulmadın mı?" Dedi şiveli çıkan sesiyle. Ben en köşede durduğum için beni göremiyorlardı. 
          	
          	Odadaki herkes pür dikkat annesi ve Ömer'in konuşmasını dinliyorlardı. Ömer tekrar konuştu ve dudaklarının arasından beni şok edecek o cümle çıktı. "Ana ne vurulması ben gerekirse onun için ölürüm!."

Layeamasadecesize

@oobiryazar ömer onca şeye rağmen aşkı coksell yaaa
• Reply

Layeamasadecesize

@oobiryazar ohaaa ayayayya sonundaaa çok güzel olmuş eline sağlıkkk
• Reply

oobiryazar

Hepinize merhaba bebeklerim uzun zamandır bölüm alamıyordum ve sizden ayrı kalmıştım ve tekrar buluşuyoruz. Hissiz Kalpler Pazar günü saat 20:00'da sizlerle bölüm alıntısıyla sizi baş başa bırakıyorum pazar günü görüşmek dileğiyle 
          
          Anneme bıkkın bakışlar attım ve cevap vermeden hastane odasına doğru ilerledim.Derin bir nefes alarak kapının kolunu tuttum. Aslında içeri girmek için çekiniyor olabilirdim çünkü Ömer uyandıysa nasıl bir tepki vereceğini bilmiyordum. Tam kapıyı açacağım esnada kapı açıldı. Odadan çıkan hemşire bana bakıp gülümseyerek."Hastamızı uyandırdık uyandırdığımızda tam emin değilim ama galiba sizin adınızı sayıklıyordu."
          
          Nasıl yani bunca şeye rağmen Ömer hâlâ benim adımı mı, sayıklıyordu? Hemşireye kafamı salladım ve içeri geçtim ve köşede durdum. Ömer bitkin çıkan sesiyle etrafına bakıyordu. "Anne Duru nerede?" Annesi adımı duyduğu an nefretin en derin haline bürünen sesiyle konuştu." Oğlum gözünü açar açmaz o uğursuzun adını mı,sayıklıyorsun?"
          
          Ömer bitkin ve sinirli çıkan sesiyle tekrar annesini uyarır tonda konuştu. "Ana!" Sesi sona doğru biraz yüksek çıkmıştı. Annesi eşarbını düzeltti ve tekrar konuştu "Ne ana ne! Yalan mı, sen o ecnebi için vurulmadın mı?" Dedi şiveli çıkan sesiyle. Ben en köşede durduğum için beni göremiyorlardı. 
          
          Odadaki herkes pür dikkat annesi ve Ömer'in konuşmasını dinliyorlardı. Ömer tekrar konuştu ve dudaklarının arasından beni şok edecek o cümle çıktı. "Ana ne vurulması ben gerekirse onun için ölürüm!."

Layeamasadecesize

@oobiryazar ömer onca şeye rağmen aşkı coksell yaaa
• Reply

Layeamasadecesize

@oobiryazar ohaaa ayayayya sonundaaa çok güzel olmuş eline sağlıkkk
• Reply