artık gerçekten bir noktayı açıklığa kavuşturmanın zamanı geldi. defalarca dile getirmeme rağmen, etkileşimlerin neredeyse yok denecek kadar az olması beni çok rahatsız ediyor. özellikle son bölümde –ki bu bölüm kitabın en uzun ve en detaylı bölümüydü– sessizlik neredeyse bir hayalet okuyucu topluluğu izlenimi yaratıyor. bu bölümün uzunluğu yaklaşık 100 sayfa, belki daha da fazlası. böylesine kapsamlı bir içeriği hazırlamanın benden nasıl bir zaman ve enerji aldığını anlamanızı istiyorum. her şeyin ötesinde, bu metni iş yoğunluğum ve yüksek lisans çalışmalarımın tam ortasında, uykusuz kaldığım günlerden geçerken yazdım. tüm bu yoğunluğa rağmen, sizlere geç de olsa yeni bölümler sunmaya çalışıyorum.
ama sonuç ne oluyor? bölüm yayımlandığında koca bir sessizlik. bölüm talep ederken gösterilen heyecan ve beklentinin, bölüm yayınlandıktan sonra yerini sessizliğe bırakması gerçekten hayal kırıklığı yaratıyor. birkaç cümleyle de olsa geri bildirimde bulunmak bu kadar zor olmamalı. ortaya koyduğum emeğin karşılık bulmaması, verdiğim çabanın görmezden gelinmesi beni ciddi anlamda demotive ediyor.
burada açıkça belirtmek istiyorum; hayalet okuyuculardan hoşlanmadığımı, her defasında satır aralarında sizleri görmek istediğimi dile getirdim. ama bu sessizlik devam ederse, ben de ona göre bir karar almak zorunda kalacağım. bu ilişki tek taraflı yürütülebilecek bir ilişki değil. sizden talep gelirken, karşılığında küçük bir yorum ya da kısa bir düşünce paylaşımı beklemek çok değil. unutmayın ki, bu yaptığım işten herhangi bir maddi kazancım yok; buna rağmen, sizlerle paylaşmak için ciddi bir gayret gösteriyorum. karşılığında tek istediğim, bu emeğin karşılıksız kalmadığını hissetmek. lütfen, bu isteği göz ardı etmeyin.
