-Karanlık sokaklar da kaybolmuş bi' zavallıydım ben, o' mu? Evet, o' benim karanlığımı aydınlatan yıldızımdı.
Karanlık mahvolmuş dünyamı aydınlatan, küçük yıldız.
N'asıl mı? Mesela, gözleri. Parlıyordu adeta, gözlerinin içinde kayboluyordum her seferinde, içine çekiyordu beni.
Sadece gözleri değil, gülüşü.. O'nun gülüşü, paha biçilemezdi. Karanlığımı yok ediyordu, yerine parıldayan yıldızlar bırakıyordu, küçük yıldızım.
Aşk herkesin dediği gibi bi' oyundur, kazanan var, kaybeden var. Ya da kaybolan..
Ben de öyleyim işte, gözlerinin için de kayboluyordum.
Ve şimdi yine karanlıktayım, yapa yalnız. Özellikle de, sensiz.`