Mary

Tu sei la mia persona preferita,

hayata dair ısrarcı olamamış olabilirim

ey sevgilim bilirsin benim ne çektiğimi,
          garip başımın derdi bir yürek taşıyorum.
          anlarsın niçin uzak yerlere baktığımı,
          içinde yaşanmaz bir dünyada yaşıyorum,
          görünce gülme sakın çırpınıp aktığımı,
          ılık ve aydınlık bir denize koşuyorum.

beyaz ve güzel çiçekler üzse dahi her zaman severler ve her kırıklıkları öperler 

saçlarından gözlerinden
          bende iyi duran sözlerinden
          senden benden bahsetmem lazım
          kim varsa umudunu kaybeden

öyle çok seviyorum ki seni

selam sew olak mı

"ölemedim yine..."

sevgilim.. 

sen gittiğinden beri hayatım öyle değişti ki
          senin gülüşün gibi mutlu etmiyor beni hiçbir şey
          sol yanım boşlukta sanki, sensiz canım acıyor
          keşke onun boşluğunu sen doldursan
          sen yokken her şey o kadar boş ve sıkıcı ki
          hayattan bir o kadar zevk almıyorum
          anlamsız geliyor her şey öyledir belki
          ya da bana öyle geliyor bilmiyorum
          insanlar gerçekten mutlu mu rol mu yapıyorlar
          onların mutluluğunu görünce kıskanıyorum
          bir çift geçiyor yanımdan seni hatırlıyorum
          fotoğraflarına, konuşmalarımıza bakıyorum ne kadar da mutluyuz sevgilim
          geçmişe gitmek ağlatıyor sürekli beni
          sen yoksun diye geleceğin anlamı bile yok
          hiçbir şey unutturamıyor seni
          kalbime derinlemesine gömülmüşsün gibi
          kalbim o kadar yanıyor ki
          meğerse senmişsin beni ayakta tutan sevgilim
          sensiz ben bir hiçim 
          gel, birbirimizi saralım, iyileşelim, mutlu olalım
          özleminden kendimi kaybettim
          geri dön her şeyi yaparım çiçeğim
          sen gitme diye kapıları kapatırım
          gerçi gitmek isteyene kilit bile dayanmaz
          ama sen nolur gitmek isteme sevgilim
          benim dünyam sensiz sonu gelmiş gibi