primaregina

Read and support my new filipino story "Breathless"

primaregina

New one shot ko po. Sana mabasa niyo. Huhu. Sobrang depressed po ako nung ginawa ko ito. At kakatapos ko lang din basahin yung series ng "Nagkakilala tayo sa Overheard" huhu. Nakadagdag pa sa sakit ng puso ko yung ending (lol. Spoiler?)  :)) Ayun. Basahin niyo na! Leave a comment of whachuthink :) Thank ya zo muzz http://www.wattpad.com/story/6821837-nagkakilala-tayo-sa-wattpad-one-shot

primaregina

(cont..)
          
          Naisip ko rin na bakit ka tumatawag. Ah ewan. Basta nakita ko na lang sarili ko na sinagot ang tawag at pigil hiningang naghintay ng magsasalita. "Hello Xai." pumatak ang luha ko sa pagkarinig ng boses mo. Namiss ko e. Naghello din ako sa'yo. Nangamusta ka, nagtanong kung masaya raw ba ako. Ang sabi ko syempre naman. Ang sabi mo masaya ka para sa akin at pagkatapos ay ibaba mo na raw ang telepono. Kahit ayoko pang putulin ang paguusap namin ay umoo ako.
          
          Pero hindi ko inasahang bago mo ibaba ang tawag ay ang pagsabi mo ng magic words, "Mahal na mahal kita" at ang pahabol na, "kahit kailan ay hindi nawala."
          
          Sinubukan kong tawagan ka uli pero binababa mo hanggang sa pinatay mo na ito.
          
          Gulong-gulo ako ng mga oras na 'yon. Hindi ko alam kung ano ang gusto mong ipahiwatig pero ang aam ko lang ay may hindi tama.
          
          Kaya nang minsang maglog-in ako sa wattpad.. Nagulat ako nang makita ko ang isang dedication.. Dedication galing sa'yo..
          
          Agad-agad ko itong binasa at habang binabasa ko ito ay ang paguunahan ng mga luha ko at paglas ng hikbi ko.
          
          Ang sabi mo sa sulat.. Nalaman mong may sakit ka, Cancera bago ang 10th monthsary natin. Sobrang lungkot mo at halong galit sa Diyos dahil ang unang pumasok sa isip mo ay "Paano si Xai?" Ayaw mo akong magdusa. Kaya hindi mo ipinaalam. Sinubukan mong pagalitin ako sa pamamagitan ngvpambababae. Iniwasan ako pero naging impyerno ang buhay mo. Lumaban ka sa sakit mo. Pero hanggang sa gusto mo nang sumuko dahil pagod ka na.
          
          Agad kutang tinawagan pero nanay mo ang sumagot. Ang sabi niya pumanaw ka na raw kahapon pa. Ang kuya mo raw ang nagpost ng sulat mo sa wattpad.
          
          Wala akong nagawa kundi umiyak. Pero naalala ko ang sinabi mo. Kaya ito ako ngayon..
          
          Dalawang taon.na ang lumipas. Masaya na ako ulit. Namimiss ka pa rin. Hindi kita nakalimutan. Pati ang sabi mo..
          
          You said you wanted to write us our story
          
          Nagkakilala tayo sa wattpad
          
          (THE END)

primaregina

(cont..)
          
          Halos hindi ako makakain sa sibrang sakit ng nararamdaman ko. The way na sinabi mo lahat ng yun. Kalmado at parang wala lang sa'yo na nakasakit ka.
          
          Binabasa ko pa rin ang stories mo. Hindi ka na kasing galing ng dati. Nabalitaan ko kasi ay break na raw kayo.. Ni  bomberman. Dahil nakatagpo raw siya ng bagong mas magaling na writer. Napaka ironic.
          
          Medyo natuwa ako sa nangyari.
          
          Pero nagulat ako ng imessage mo ako. Ang sabi mo kailangan mo ako. Kailangan mo ng kausap at magpapagaan ng loob mo. Pumayag ako. Dahil yun ang sabi mo.
          
          Nakamove on ka rin matapos ang dalawang buwan. Ang sabi mo dahil sa tulong ko. Natuwa ako kasi parang sa dalawang buwan na yun. Bumalik tayo sa dati. Noong nagsisimula pa lang tayo.rito sa wattpad, as friends.
          
          Ilang araw, linggo at buwan pa ang lumipas.. Lalong bumalik ang nararamdaman ko para sa'yo. Naging mas sweet ka kasi. Ang sabi mo nga rin ay namiss mo raw ako. Naniwala ako. Ewan ko ba at kahit wala ka namang ginagawa ay kinikilig pa rin ako sa'yo.
          
          Naguguluhan na nga ako. Dahil iniisip ko pa rin ang nakaraan. Parang ayoko nang mahulog pa ulit sa'yo. Nakakatakot.
          
          Hanggang sa humantong ako sa desisyong umamin na. Tinawagan kita. Pero hindi mo sinagot. Tinext kita pero hindi mo ako nireplyan. Nagpost ako sa profile mo sa wattpad at pati na rin nagmessage. Kinabukasan ay sinubukan ko ulit pero  wala akong narinig mula sa'yo. Naisip ko.. Mukhang nagkamali na naman ako. 
          
          Nagdesisyon akong itigil na ang lahat. Kahit minsan ay hindi ko mapigilang isipin ka.
          
          Isang taon na ang lumipas. Naging masaya ako sa buhay ko. Nagsisipag sa pag-aaral. Naging writer na rin pala ako sa wattpad. Habang ikaw ay mukhang tumigil na. Wala na nga akong balita sa'yo nun e. Oo, hinahanap hanap pa rin kita. Kasi hanggang ngayon mahal pa rin kita.. Kahit mukha na akong tanga.
          
          Isang umaga ay nakatanggap ako ng tawag mula sa'yo. Nagdadalawang isip pa nga ako kung sasagutin ko ba o hindi. Kinakabahan kasi ako e. Hindi ko alam ang sasabihin ko sa iyo..

primaregina

(cont...)
          
          Tinakpan ko ang mga mata mo. Guess who, kako. Hindi ka nagsalita. Kaya tinanggal ko na. Nung makita mo 'ko ay ngumiti ka ng tipid. Tumayo ka at nagbayad na. Nagtaka ako at nagtanong ng, bakit. Natuwa na ako, ang sabi mo kasi ay idedate mo ako para makabawi.
          
          Nagbukas.ako muli ng wattpad, tinignan ko ang profile mo. Babasahin ko sana ang isang on-going mong Teen Fiction. Pero napukaw ng atensyon ko ang Message Board mo dahil iisa lang ang taong naroon, isang account na si Nami ng One Piece ang display at may username na bomberman26. Nung una ay di ko ito pinansin sa pagaakalang ito ay lalaki. Ilang linggo ang lumipas at siya pa rin ang laman nito. Doon nagsimulang sumikip ang dibdib ko. Nung makita ko ang isang post niya na "Labyu! Kita tayo bukas ulit."
          
          Tinawagan kita at tinanong kung sino siya. Ang sabi mo joke lang yun. Sabi mo loka-loka lang talaga siya at kung anu-ano ang trip na naiisip pati ang 'kunwari' niyong meet-up. Sobrang kalamado mo nun. Ayokong maniwala, pero nung sinabi mo na ang magic words. Napalambot mo na naman ako at naniwala sa'yo. Pinagpangako mo pa nga ako na ikaw lang ang paniniwalaan ko. Kaya ginawa ko. Kasi sabi mo yun ang dapat.
          
          Apat na araw na lang bago ang anniversary at napakaraming balita na ang naririnig ko. Kesyo raw may iba ka na at may kaholding hands ka raw doon sa plaza. Hindi ko pinapandin lahat yun. Dahil tiwala ako sa'yo. Mahal mo ako. Yun ang sabi mo e..
          
          Pero parang gusto ko na lang sanang naniwala ako sakanila.
          
          Araw ng anniversary natin. Issurprise sana kita at ipagluluto ng agahan sa apartment mo. Ang aga ko pa nga nagisingbpara lang mahanda ko ng mabuti ang lahat. Hindibko.naman alam nabako pala ang masusurprise sa nakita ko.. Iakw, na may kahalikang ibang babae.
          
          
          Umalis ako agad. Ni hindi mo man.lang ako hinabol. Tinawagan mo ako kinabukasan. Inexplain mo sa akin ang lahat.
          
          Hindi mo na ako mahal. Sorry. Nakilala mo siya at humanga ka dahil sa galing niyang magsulat.
          
          Sibrang iyak ko noong araw na iyon..

primaregina

You said you wanted to write us our story
          
          Nagkakilala tayo sa Wattpad.
          
          
          Nagsisimula pa lang ako sa wattpad bilang silent reader. Voter, commentor, RL adder at friendly chats. Napadpad ako sa story mo, nagustuhan ko, nagcomment ako sa lahat ng chapter at ilang sandali lang ay nakatanggap ako ng reply sa'yo. Natuwa ka kaya ang sabi mo idededicate mo sa akin ang next chapter.
          
          Kinabukasan nag-update ka. Tinupad mo ang pangako mo. Nakadedicate nga sa akin. Binasa ko hanggang sa author's note kung saan nakalagay ang dahilan bakit ako ang napili mo. Nagcomment ako.. Hanggang sa nagpost ka sa MB ko. G sabi mo pa nga gusto mong maging friends tayo.. sa labas ng wattpad. Kinuha ko ang number mo para mapagbigyan ang hiling mo at hindi nagtagal ay naging magkaibigan nga tayo pati sa personal.
          
          Nung una kitang makita, hindi ko inakalang mas matangkad ka sa akin ng isang talampakan. Chinito ka pala at gaya ng sabi mo, may killer smile.
          
          Dumalas ang pagkikita natin hanggang sa ang madalas ay naging twice a week hanggang sa araw-araw at hanggang sa hindi na nakukumpleto ang araw ko nang hindi tayo nagkikita.
          
          Isang araw, sabi mo gusto mo 'ko. Nanligaw ka. Gusto na rin naman kita nun eh. Mahal na nga yata. Sinagot kita sa pamamagitan ng paggawa ng storya nparang tayo ang karakter. Ang sabi mo pa nga nun e ikaw na ang pinakamasayang tao at hindi mo ako ipagpapalit sa iba. Yun ang sabi mo.
          
          Pasukan na. Araw-araw pa rin tayong nagkikita dahil parehas tayo ng sxhool na pinapasukan. Napakasaya natin mula sa first monthsary patungong 11th month.
          
          Labing walong araw bago ang anniversary natin, padalang na ng padalang ang pagkikita natin. Ang sabi mo may practice ka sa basketball at hindi ako makakapanood dahil kailangan ko pa mag-aral. Sinunod kita. Kasi yun ang sabi mong dapat.
          
          Isang araw, nakita kita sa computer shop. Nagtago ako para isurprise ka sana. Nakita ko ang isang wattpad story. Tuwang tuwa kang nagcocomment at pagkatapos ay sa MB. Doon ko inisip na gawin ang surprise