Null

Steel is cold and brittle
          Yet fiercely pierces burningly braved hearts
          Sun is burning in vast unfathomable
          Yet eludes a simple meekest touch.

Günüm geldi, devranım döndü.
          Ne gidenler geri döndü, ne de kayıplarımın sonu göründü.
          Bir başıma kaldığım kör soğukta bir sırdaşım
          Bir de zonklayan başım kaldı.

Mum gibi 

Kömürden mamül özüme köz gibi düşen kabuslar

boşluğa bakıyorum.

İçim bomboş. Heyecanım yok, hedefim yok, hayalim yok, umudum yok, fikrim de kalmadı. Gündüzleri tanımadığım birine dönüşüyorum, ve çok da keyif alıyorum. Yalnız kalınca büyü bozuluyor, gri çocuk geri geliyor. Sonra da gelip buraya böyle şeyler yazıyorum. 

Kitabını beğendim, anlatımın özgün, sade ve çarpıcı. 2 bölüm boyunca kitabın ne ile ilgili olduğunu anlayamadım sadece. Bu gerçek hayatta yaşanmış anıların ve acıların bir yansıması mı? Yoksa ilk iki bölümde karakterin düşüncelerini anlatıp, sonraki bölümlerde şekillenecek bir kurgu mu?