pukkab

Ölmedim.

Hepinize merhaba. Pek okuyan yok ama yine de buradan bildirmek istiyorum. Dizimden ameliyat olacakmışım. Bu nedenle bu ara hikayeye bölüm atamayacağım. Teşekkür ederim. Sizleri seviyorum.

İnsanlık için küçük benim için büyük bir adım. ABLAM EVLENİYOR. Sonunda evde kalmış karıyı üstümden atıyorum. Artık kitaplarımla dalga geçecek kimse yok. Bugün batsak, fidyeciler kardeşimi falan kaçırsa yine de üzülmem. Tabii ev benim kadar mutlu değil. Anneannem yine Yunanca  küfrediyor...

Yaşlı aşkı sevmeyen ablam inadına hem de güzel yazarcığıma yarım elma gönül alma bir fic yazmaya başladım. Biraz yazdıktan sonra bu fici kaldırıp onu yükleyeceğim. Sizleri seviyorum. 

Merhabaaa. Umarım iyisinizdir. Azıcık kendimden bahsedeceğim. Çünkü öyle istiyorum. Öncelikle adım Burcu. Annemler ben doğduğumda 40 yaşındalarmış. Babaannemle anneannem çok kavga etmişler adı ne olacak diye. Annem de en sonunda karar bunlara kalmaz diye adımı Burcu koymuş. Aslında 5 kardeşiz. Ablam, abim, ben, dazlak kardeşim ve bir tanecik meleğim Sıla. 
          
          İlk 6 yaşımdayken sonra da 15 yaşımdayken kan kanseri teşhisi koydular. Ama şu an çok iyiyim. Saçım var en azından. Depremde kulağım çok kötü bir şekilde enfeksiyon kaptığı için duyma yetimin %40'ını yitirdim. 
          
          Eskiden çok güzel saksafon ve gitar çalıyordum ama haliyle evimizle birlikte onlar da gitti. Biraz çocukça gelecek ama Hepsi'ye bayılırım. Aramızda, çocukken  arkadaşlarımla ben Gülçinim diye kavga ederdim. Aslında çok pozitifimdir. Sürekli 32 diş gezerim. Son zamanlarda biraz moralim bozuk olsa da çok olumluyumdur. Şimd burada üç saat kendimi överdim ama neyse boş verin narsist olmayayım. Haydin Allah'a emanet.

Arkadaşlar yardım edin. Üç saattir Yabancı Damat izleyerek kanlı papaz oynuyoruz. Anneannem oyuna başladığımızdan beri babamla babaanneme yunanca küfür ediyor. Kazanınca da dedemden öğrenmiş dazlak kardeşime nah çekiyor. Ortam çok komik ama baya gergin. Annem yumuşatmak için anneannemin küfürlerini olumlu şeyler olarak çeviriyor. Babam da sanki anlamıyormuş gibi he he diyor. Her an babaannemle anneannem birbirine girebilir.

99.6780'le takdirler alındı mı gencolar

Herkese merhaba. Sizlerle bir şey paylaşmak istiyorum. İçimde kalacağına burada kalsın daha iyi bence. Depremin üzerinden neredeyse bir yıl geçmesini hâlâ aklım almıyor. İkinci gün çıkardılar beni hatta. Sabahın erken saatleri. Bütün ev ahalisi dışarıda. Yengem o zamanlar yeğenime hamileydi. Ama bir kişi eksikti. Odamız aynıydı kız kardeşimle. Kucağıma almıştım onu korkmasın diye. Ama yavaş yavaş uykusu geldi. Beni çıkardıklarında ailem hâlâ kız kardeşim Sıla'yı çıkarmalarını bekliyordu. Babamın " Sıla da oradaydı, diğer kızımı da çıkarın!" diye bağırdığını hatırlıyorum. Kardeşim daha 7 yaşındaydı. İnanır mısınız mosmordu. Beyaz bile değildi. Annem neredeyse delirecekti. Sıla'nın oyuncak ayısını kokladı bütün hafta. Önce İstanbul'a gittik ama yapamadık. Bursa'ya geldik, İzmir'e gittik. En son anneannemler buraya gelin diyince mecbur gezmeyi bıraktık. O sırada yeğenim doğdu. Adını Sıla Mina koydular. Bir görseniz Sıla'ya çok benziyor. Bir büyüsün bıcır bıcır gezecek ortalıklarda. Şu an erkek kardeşimle aynı odada kalıyorum. Ama bir şeyi itiraf etmek istiyorum. Sıla'yı çok özledim. Gece beni uyandırıp mahmur sesiyle "Abla korkuyorum" diyerek yatağıma yatmasını, onunla birlikte yaptığımız pazar kahvaltılarını, sabahın köründe birlikte gittiğimiz o okul yollarını, onun mis kokan kıyafetlerini, sapsarı saçlarını, tatlı şakalarını çok özlüyorum. Bu odayı erkek kardeşimle değil de Sıla ile paylaşmak istiyorum. Veli toplantılarına yine ben katılmak, saçlarını ben örmek istiyorum. Her gece aklıma geliyor. 
          Ama en çok koyan ne biliyor musunuz? Bazı kişilerin " Günahkar olduğu için öldü" demeleri. Size sormak isterim. Daha ağzı süt kokan çocuğun ne günahı olabilir. Eskiden 15 tatili iple çekerdim. Şimdi gelsin istemiyorum. Yüreğim yanıyor.

Merhaba millet. Bunu sadece bir şeyler yazmak istediğim için yazıyorum ki zaten kendimi acındıracağım takipçim de yok. Yine de herkesin yeni yılı kutlu olsun. Bu yılın başı benim için rezildi. Şu deprem falan. Sonu da pek iyi geçti denemez tabii ki ama yine de her yıl olduğu gibi arada gırgır şamata oldu. Çok değer verdiğim bir yazarla konuştum, kitap yazmaya başladım - çok çirkin olduğunu biliyorum- , yeni bir okul ve yeni arkadaşlarla hayatıma devam ediyorum. Kötü olarak ağzımın tadını kaçırmama gerek yok diye düşünüyorum. Hepinize tekrardan en içten dileklerimi sunuyor ve yeni yılınızı kutluyorum.♡︎

En yakın zamanda fici okuyacağımm