O gün son kez geldim kapına, son kez gözlerine bu denlice bakabilmek için. Nasıl bir kahvenin kırk yıl hatrı oluyorsa yaşanmışlığında hatrı sayılır günler olduğunu sandığım için. Seni sevmenin verdiği acıyıda omuzlarıma alarak geldim...
Zira tekrar yanılacağımı düşünmeden geldim.
YANILDIM...
Duygularım yine beni yanılttı.
Bir zamanlar bana ait olan o kalbin başkasına attığını öğrenmenin verdiği acizliğe karşı sustum sana.
Oysa ben her zaman susuyordum sana. Sen bilmezsin belki de...
Yanılmanın tattırdığı acıyı da bilmezsin sen.
Son kez geldim o yerden.
İçimde ki '' GİTME'' demeni arzulayan çığlıklarla uzaklaşmaya başladım son kez...
GEÇ KALDIN..!