...

Hep böyle değil miydik zaten? Yalnız, hasta, çaresiz...

Yaşımla yaşadıklarım hiç adil değil.

Fazla yanlış anlaşıldı zamanında durum, kendi hayatımda tanrı bu dünya da kulum...'
          
          ~STABİL~

Sevin.

Susuyorum.
          Sustukça üzerime geliyorsunuz.
          İyi davranıyorum.
          İyi davrandıkça enayi sanıyorsunuz.
          Seviyorum.
          Sevdikçe kırılıyorum.
          Neyim ben? Bir papatya falan mı?
          Çünkü onları da çıkarınız için öldürsunuz...

Kimse kimseyi kaybetmiyor; giden başkasını, kalan kendini buluyor...

Ben Ahu'su ölmüş kaan değil, hikayede Ahu gibiyim bu aralar...

İmkansızları yaşamak mıdır sevmek, yoksa severken imkansız mıdır yaşayabilmek? Zor mudur gözlerine bakarken sevgiyi görmek, yoksa sevgi midir gözlerindeki tek gerçek? Kolay mıdır bir anda vazgeçip gitmek, yoksa gitmekten vazgeçip sevmek mi gerek?

Büyümeyi hiç istemedim.
          Büyüdükçe insanlar daha az gülüyordu çünkü. Çocuk olmanın en güzel yanı, istediğin zaman ağlayabilmekti. Büyüdükçe insanlar gizli gizli ağlıyor çünkü...

Benim yaşamak istememe sebebim bu dünyada değil, kafamın içinde yaşıyor oluşum. Dünya acımasız kabul ediyorum ama siz birde kafamın içini görün...
          
          ~Büşra Yılmaz